“ไอ้ไข่มึงจะตื่นได้หรือยัง กูปลุกมึงหลายรอบแล้วนะ” ภีมพูดขึ้นทันทีเมื่อพาตัวเองเข้ามาอยู่ในห้องนอนของไข่ดาวเป็นครั้งที่สามเพราะวันนี้พวกเขามีเรียนแต่ไข่ดาวยังไม่ยอมลุกจากเตียงสักที “ก็เมื่อคืนมึงรังแกกูอะ” ไข่ดาวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงอแงเพราะที่เธอนอนติดเตียงไม่ลุกแบบนี้มันก็มีผลมาจากภีมที่รังแกเธอทั้งคืนจนถึงเช้า “แล้วใครมันบอกกูว่าห้ามหยุด ให้เอาต่อได้เลยทั้งๆที่กูจะหยุดตั้งแต่ตีสอง” ภีมถามกลับไปเพราะถ้าไข่ดาวไม่เอ่ยปากให้เขาทำต่อมีหรอคนอย่างเขาจะทำ “พูดมาก มึงไปเลยกูไม่ไป” ไข่ดาวยังคงไม่สนใจ เธอหยิบผ้าห่มพร้อมกับคลุมตัวเพื่อจะนอนต่อ ภีมที่เห็นการกระทำของไข่ดาวก็กระชากผ้าห่มออกก่อนจะอุ้มร่างเล็กขึ้นและเดินตรงมาห้องน้ำเพราะถ้าไม่ใช้วิธีนี้เพื่อนตัวดีคงไม่ลุกสักที “ไอ้ภีม ไอ้เหี้ย กูอยากนอน กูง่วง” ไข่ดาวโวยวายพร้อมกับฟาดแขนใส่ภีมรัวๆ “มึงอย่าดื้อได้ไหมไข่ วันนี้มีควิสมึงต้องไป”