ฉีกกฎรักห้ามคิดเกินเพื่อน

ฉีกกฎรักห้ามคิดเกินเพื่อน | 8

“มึงจะไปไหน” ภีมถามขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เขาตื่นขึ้นมาเพราะเสียงดังจากภายในห้อง

“กูจะไปห้าง” ไข่ดาวตอบกลับมาเพราะเธอนัดกับดิวดี้ไว้เพื่อจะไปห้าง

“มึงเดินไหวหรือไง” ภีมไม่รอช้าที่จะถามขึ้นอีกครั้งเพราะตั้งแต่เช้ามา เขาก็จัดการฉลองความสัมพันธ์ใหม่กับไข่ดาวจนถึงบ่ายละตอนนี้มันพึ่งผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงคนโดนกระทำอย่างไข่ดาวก็ลุกขึ้นเดินปร๋อ

“แค่ขัด กูไม่ได้เจ็บอะไรมาก” ไข่ดาวตอบกลับไปทันที

“จะไปตอนนี้หรอ” ภีมถามขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เพื่อนสาวคนสนิทกำลังเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุด

“อีกสักพักอะ รอดิวดี้มารับ”

“ใส่ชุดดีๆนะไข่” ถ้าถามว่าไข่ดาวฟังไหม บอกเลยว่าไม่เพราะไข่ดาวเป็นสายสวย สายแซ่บอยู่แล้ว ไม่ว่าจะไปไหนเธอขอแต่งตัวดีไว้ก่อน

“สบายใจได้ กูไม่ได้แต่งตัวโป๊เหมือนตอนไปคลับหรอก” แต่ชุดมันก็ไม่ต่่างกันเท่าไหร่เพราะชุดที่ไข่ดาวใส่ตอนนี้มันเป็นชุดเดรสตัวสั้นที่สั้นจนจะเห็นแก้มก้น

“มีสักวันไหมที่มึงจะแต่งตัวเรียบร้อย” ภีมถึงกับถอนหายใจออกมาเพราะตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา ไข่ดาวไม่เคยใส่ชุดเรียบร้อยเลยสักครั้ง

“ไม่มี” เพราะวันคงไม่มีวันนั้นจริงๆ

ไข่ดาวรักการแต่งตัวเป็นที่สุดและทุกชุดที่เธอสวมอยู่บนตัวคือเธอมั่นใจแล้วจริงๆว่าเหมาะและอีกอย่างการมีของดีอยู่กับตัวก็ต้องโชว์กันหน่อยไหม

“ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน” ภีมพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเพราะเขาไม่สามารถหวงไข่ดาวออกหน้าอกตาได้ ทำได้แค่ห้ามปรามและเตือนเท่านั้นเพราะยังไงตอนนี้เขาก็ไม่มีสิทธิ์

“ไม่ไปด้วยกันหรือไง” ไข่ดาวถามขึ้นอีกครั้งเพราะไหนๆภีมก็ตื่นแล้ว เธอไม่ใจดำจนไม่ชวนอีกคนในห้องไปด้วยกันหรอกนะ

“มึงไปเถอะ เดี๋ยวกูอยู่นี่เก็บห้องรอดีกว่า” เพราะภารกิจรักตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงบ่ายของวันนี้ ภีมทำห้องของไข่ดาวเละไปมากกว่าครึ่ง

“ก็ดีเพราะไอ้ของที่ตกลงมาอยู่ตามพื้น มึงเป็นคนทำทั้งนั้นเลยภีม” ไข่ดาวพูดขึ้นเพราะเธอเองก็ไม่เก็บอยู่แล้ว รอคนทำเก็บเท่านั้น

“ก็มึงไม่ใช่หรอที่บอกกูให้ทำแรงๆ” แน่นอนถ้าไข่ดาวไม่เอ่ยปากพูด คนอย่างภีมมีหรือจะรุนแรง

ครั้งแรกของคนที่รักใครๆก็อยากจะถนอมไว้อยู่แล้ว แต่ตัวเองแท้ๆที่ทำให้เส้นขีดความอดทนของภีมขาดสะบั้นเพียงเพราะคำพูดที่บอกว่า แรงกว่านี้ก็ได้

“พอๆเลิกพูด” ไข่ดาวตัดจบทันทีเพราะเธอไม่อยากพูดเรื่องนี้

ถึงตอนนี้จะพยายามทำตัวปกติขนาดไหน แต่ในใจลึกๆเธอกลับหน้าร้อนเมื่อคิดถึงบนรักของเธอกับภีม อาจจะเพราะความเป็นเพื่อนกันหรือเพราะพึ่งเป็นครั้งแรกของเธอ มันจึงทำให้เธอนึกถึงทีไรภาพเหล่านั้นก็ย้อนกลับเข้ามาทำเธอใจเต้นแรงและหน้าแดงไปหมด

“แล้วมึงจะบอกเรื่องของเรากับเพื่อนหรือเปล่า” ภีมถามขึ้นทันทีและเพื่อนคนอื่นที่ว่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกนอกจากภามกับดิวดี้

“คงไม่”

“อื้ม ไม่ก็ไม่” แน่นอนว่าภีมไม่ขัดอะไรอยู่แล้วเพราะเขารู้ดีว่าการที่อยู่ในความสัมพันธ์นี้มันไม่ได้มีสิทธิ์อะไรไปมากกว่าเดิม ที่ได้มากกว่าเก่าก็แค่ตัวของไข่ดาวเท่านั้น

ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่ถึงเอ่ยปากออกไปแบบนั้นจนตอนนี้ถึงมาอยู่ในความสัมพันธ์นี้กับคนที่รัก ภีมเพียงคิดแค่ว่าบางทีความสัมพันธ์นี้อาจจะเกิดความใกล้ชิดจนไข่ดาวเองอาจจะมีบ้างที่เผลอรู้สึกกับเขามากกว่าคำว่าเพื่อน

“งั้นกูไปแล้วนะ มึงจะนอนต่อก็ได้แต่เก็บห้องให้กูด้วย” ไข่ดาวพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินออกไปเหลือแค่ภีมที่กำลังนอนอยู่บนเตียง

ร่างสูงของภีมได้แต่ถอนหายใจออกมารัวๆ มันเหมือนจะดีใจแต่ก็ดีใจไม่สุด เหมืิอนจะได้ครอบครองแต่ความจริงแล้วก็ไม่ ได้แค่ตัวแต่หัวใจไม่อาจจับต้อง แล้วสิ่งที่เขาจะพยายามไปหลังจากนี้จะได้ผลหรือเปล่า…

“ไหนๆก็เข้ามาอยู่ในความสัมพันธ์ส้นตีนนี่แล้ว มึงได้มากกว่าคนอื่นไอ้ภีม มึงต้องทำให้ไอ้ไข่สนใจมึงให้ได้” ภีมพูดขึ้นกับตัวเองก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูงและจัดการเก็บห้องที่ของไข่ดาวให้คืนกลับสภาพเดิม

หลังจากเก็บเสร็จก็ย้ายตัวเองกลับมาที่ห้องของตัวเอง และเดินตรงเข้าห้องน้ำไปทันที

“ซี๊ดดด เล็บโคตรคม ทำไหล่กูเป็นแผลเลยไอ่ไข่” ภีมพูดขึ้นทันทีเมื่อน้ำจากฝักบัวไหลชะโลมร่างกายก็รู้สึกแสบก่อนจะหันเข้าหากระจกดูรอยแผล

แน่นอนว่ามันแสบไม่น้อยเลย ภีมได้แต่กัดฟันและรีบอาบน้ำก่อนจะออกมาและจัดการใส่ยาให้กับแผลของตัวเอง เกิดมาผ่านผู้หญิงมาก็เยอะแต่นี่เป็นครั้งแรกด้วยซ้ำที่เขายอมให้ผู้หญิงฝากรอบแผลไว้บนตัวเพราะแค่เป็นไข่ดาวก็ถือเป็นข้อยกเว้นของภีมทุกอย่าง

“ทำไรอะ” ประตูห้องนอนถูกเปิดออกทำภีมชะงักไปทันทีเพราะคนที่เดินเข้ามาไม่ใช่ใครที่ไหนเลยแต่เป็นไข่ดาว

“ไหนบอกไปห้าง ทำไมกลับมาเร็ว” ภีมเอ่ยปากถามขึ้นเพราะตอนนี้เวลาผ่านไปไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำ

“ดิวดี้มีธุระด่วนเลยจบที่คาเฟ่ข้างๆคอนโด” ไข่ดาวตอบกลับไปตามตรงพร้อมกับเดินตรงมาหาภีม

“โห่ แผลมึงฝีมือกูหรอ” ไข่ดาวที่เห็นรอบแผลบนไหล่แกร่งของภีมก็อดไม่ได่ที่จะถามขึ้นเพราะตั้งแต่ไหล่ลงมาถึงกลางหลังก็มีแต่รอยเล็บของไข่ดาวทั้งนั้น

“ถ้าไม่ใช่มึงแล้วจะเป็นหมาตัวไหน” ภีมพูดขึ้นทันทีเพราะมีแค่ลูกกระต่ายน้อยที่แสนน่ารักตัวนี้เท่านั้นแหละที่จะฝากรอยเล็บไว้บนตัวเขาได้

“ขอโทษแล้วกัน ตอนนั้นกูไม่รู้ตัวเลย” ไข่ดาวเองก็รู้สึกผิดไม่น้อยเพราะเลือดยังซึบๆอยู่ตามรอยแผล ส่วนกลางหลังก็แดงไปหมดและเป็นรอยตามเล็บของเธอ

“มึงจะทำหน้ารู้สึกผิดทำไม กูไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย” ภีมพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้ใบหน้าสวยของเพื่อนสนิทมีสีหน้าแย่ลงอย่างเห็นได้ขัด

“กูทำมึงเป็นแผลขนาดนี้จะไม่ให้กูรู้สึกผิดได้ยังไงภีม”

“มานั่งนี่มา” ภีมพูดขึ้นพร้อมกับดึงเอวเล็กของไข่ดาวให้นั่งลงบนตักก่อนจะใช้ท่อนแขนโอบเอวเล็กไว้เพื่อป้องกันให้คนตรงหน้าลงจากตัว

“กูไม่โกรธ ไม่ได้จะว่าอะไรด้วย เมื่อคืนเราก็มีความสุขด้วยกันไม่ใช่หรอ” เพราะภีมเป็นคนอนุญาตให้ไข่ดาวจิกลงบนตัวเขาได้แล้วทำไมเขาต้องโกรธหรือรู้สึกอะไร

“แค่กูเห็นรอบแผลกับรอยเล็บ กูก็เจ็บแทนแล้ว” ไข่ดาวพูดขึ้นอีกครั้ง อาจจะเป็นเพราะไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้จึงทำให้รู้สึกแบบนี้

“คนอื่นมีเซ็กซ์กันบางครั้งได้เลือดเยอะกว่านี้อีกนะไข่ มึงอย่าไปคิดมาก” ภีมพูดขึ้นพร้อมกับยกมือลูบหัวของเพื่อนสนิทด้วยความเอ็นดู

ถ้ารู้ว่าไข่ดาวจะเป็นห่วงเพราะความรู้สึกผิดที่เกิดจากกระทำของตัวเองแค่เพียงเท่านี้เขาก็ดีใจมากแล้ว อย่างน้อยๆเพื่อนสนิทคนนี้ก็ยังใยดีกันอยู่บ้าง

“กูใส่ยาให้ดีกว่า แผลมึงจะได้หาย” พูดจบก็จับท่อนแขนของภีมออกจากเอวและเดินตรงไปหยิบกล่องยาที่อยู่นอกห้องจะเรียกว่าไข่ดาวรู้ทุกอย่างที่อยู่ในห้องของภีมเลยก็ว่าได้เพราะเธอก็พาตัวเองมาอยู่กับภีมบ่อยเหมือนกัน

“มึงเลิกทำหน้ารู้สึกผิดสักทีไข่” ภีมพูดขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้ทำแผลจนจะเสร็จแล้ว ไข่ดาวก็ยังทำหน้ารู้สึกผิดจนเขาเองก็แอบคิดมาก

“มึงจะไม่ให้กูรู้สึกผิดได้ยังไง แผลมึงเยอะขนาดนี้”

“ก็คิดว่าหายกัน ตอนเอากันบางครั้งกูก็กระแทกแรงจนมึงเจ็บไม่ใช่หรือไง” ภีมพูดขึ้นอีกครั้งเพราะภีมเองก็มั่นใจว่าเขากระแทกไข่ดาวแรงจนเธอเผลอร้องเจ็บหลายครั้งอยู่เหมือนกัน

“แต่ถึงแบบนั้นกูจะเจ็บแต่กูก็รู้สึกดีไง” เพราะมันไม่ได้มีความเจ็บอย่างเดียวหรอก แต่การกระแทกของภีมยังมีความเสียวปนเข้ามาอยู่เสมอ

“แล้วกูเคยพูดหรอว่ากูรู้สึกไม่ดีกับแผลพวกนี้” แน่นอนว่าภีมไม่รู้สึกแย่หรือรู้สึกไม่ดี ออกจะชอบใจเสียซ้ำที่ทำไข่ดาวเสียวจนจิกเขาเลือดอาบ

“โอเคๆ กูยอมก็ได้”

“แต่คราวหลังถ้ามีเซ็กซ์กันอีก กูจะไม่จิกลงบนหลังมึงแล้ว” เหมือนจะจบแต่ก็ไม่จบ ภีมไม่เคยคิดว่าเพื่อนสนิทของเขาจะดื้อขนาดนี้

“เอาเป็นว่ากูชอบและกูรู้สึกดีทุกอย่างกับการกระทำของมึง” ภีมพูดขึ้นพร้อมกับจับไข่ดาวนั่งลงบนตักอีกครั้งแต่ครั้งนี้ต่างไปจากเดิมตรงที่ไข่ดาวนั่งคร่อมและหันหน้าเข้าหาภีม

“ทั้งๆที่เจ็บจนได้เลือด” แน่นอนว่าภีมพยักหน้ารัวๆ

“ตอนทำรู้สึกเสียวจนใจจะขาดต่อให้มึงฝากรอยแผลไว้มากกว่านี้กูก็ไม่โกรธหรอกไข่” เพราะอะไรที่เป็นไข่ดาวก็คือข้อยกเว้นของภีม

จะเรียกว่ายกขึ้นหิ้งก็ได้

เพราะอะไรที่เป็นไข่ดาว ภีมยอม

“กูควรทำยังไงกับมึงดี” ไข่ดาวพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเงยหน้ามองใบหน้าหล่อของเพื่อนสนิทที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว

“ไม่ต้องทำอะไรเลย ถ้าจะมีเซ็กซ์กันอีก กูก็ยังอนุญาตให้มึงจิกมือลงบนตัวกูได้”

“มึงเป็นคนยังไงกันแน่วะ” ไข่ดาวถึงกับถามออกไปเพราะถ้าเป็นเธอ เธอคงไม่ชอบความเจ็บแบบนี้ อีกทั้งยังฝากรอบแผลไว้อีก

“ก็คงเป็นคนที่สุขสมกับเซ็กซ์ของมึงละมั้งเลยไม่ได้รู้สึกแย่กับรอยแผลพวกนี้” ภีมพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เขาก็เป็นแบบนั้นจริงๆ

รู้สึกดีกับรอยแผลพวกนี้และในใจลึกๆยังอยากได้แผลจากไข่ดาวตอนที่มีเซ็กซ์มากกว่านี้

ถึงตอนอาบน้ำจะรู้สึกเจ็บและแสบไปบ้างแต่ตอนที่กำลังมีเซ็กซ์กันแล้วมือเล็กจิกลงบนไหล่แกร่งมันกลับเพิ่มอารมณ์ให้กับเขา

“งั้นคราวหน้ากูจะใช้เล็บจิกมึงทั้งตัวเลยภีม”

“ยอม”

“ยอมมึงหมดเลยไข่”

❤️

แค่เป็นไข่ดาวก็ชนะทุกอย่าง