บทที่ 6

2155 คำ

รุ่งเช้าของวันต่อมา สวีเหลียนฮวาลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหนึบที่ศีรษะเป็นอย่างมาก นางคงดื่มเยอะไปสินะเมื่อคืนนี้ "ตื่นแล้วก็ปล่อยข้าเสียที!!!" สวีเหลียนฮวาที่ได้ยินเสียงของอวิ๋นซีเฉินก็รู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง นางรีบเงยหน้าไปมองทันที ก่อนจะพบว่าเป็นอวิ๋นซีเฉินจริงๆ "ฝ่าบาท!!" "ปล่อยมือจากกายข้า!!!" "เพคะ?" "เจ้าจับสิ่งใดอยู่เล่าตอนนี้ แหกตาดูเสีย!!" สวีเหลียนฮวารู้สึกว่ามือของนางจับบางสิ่งบางอย่างอยู่จริงๆจึงหันขวับไปมองทันที ก่อนจะต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ "อ๊าส์!!!" "แหกปากทำไมกัน!!" สวีเหลียนฮวารีบดีดตัวลุกหนีออกมาจากเขาทันที แต่ทว่าดวงตาคู่สวยกลับมิอาจหยุดมองลำแท่งเอ็นร้อนขนาดใหญ่ของเขาได้เลย อวิ๋นเฉินรีบสวมอาภรณ์ให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินเข้าไปกระชากตัวนางเข้ามาหาเขา เมื่อคืนเขาต้องอดทนอดกลั้นต่อความอยากขนาดไหน!!! สวีเหลียนฮวาพยายามผลักไสเขาออกไป ในใจนึกก่นด่าตนเองอยู่หลายครา "หึ!!เสแสร้งเก่งเสียจริง เมื่อคืนยังออเซาะข้าอยู่เลย!" "หม่อมฉันคงเมาเพคะ" "เช่นนั้นหรือ? คนอย่างเจ้าน่ะมันเชื่อถือไม่ได้ แต่จะโทษเจ้าไปเสียทั้งหมดก็มิถูก ข้าเองก็หล่อเหลาเสียจนเจ้าอดใจไม่ไหว!" "อุแหวะ!!" "บัดซบ!!!เจ้านี่มัน!!" "ขออภัยเพคะ อุแหวะ!!!" "ออกไปไกลๆข้า!!" อวิ๋นซีเฉินผลักนางให้ห่างกายก่อนจะถอดอาภรณ์ตัวนอกที่เปื้อนคราบน้ำลายของนางโยนทิ้งลงไปบนพื้น ดวงตาคมจ้องมองนางด้วยความดูแคลน สวีเหลียนฮวาเดินตรงไปที่อ่างน้ำก่อนจะล้างหน้าล้างตาให้สะอาดหมดจด "ฝ่าบาททรงรอสิ่งใดหรือเพคะ เหตุใดจึงยังมิไปอีกเพคะ?" "เจ้ากล้าไล่ข้าหรือ?" "หม่อมฉันอยากล้างตัวน่ะเพคะ พระองค์ทรงอยู่ที่นี่คงจะไม่เหมาะเท่าใดนัก โอ๊ย!!เจ็บนะเพคะ" เขาผลักนางให้ล้มลงไปบนพื้นอย่างแรงจนสวีเหลียนฮวาเจ็บบัรนท้ายไม่เบา "เหอะ!!คิดว่าข้าอยากดูนักหรือ!สน!!" เขาสะบัดชายเสื้อเดินจากไปทันทีอย่างไม่รั้งรอ สวีเหลียนฮวาถอนหายใจโล่งอกทันที นางไม่ชอบเขาเอาเสียเลย เขาเดินกลับมาที่ตำหนักมังกรสวรรค์ ก่อนจะผลัดเปลี่ยนฉลองพระองค์ใหม่ เพื่อเตรียมจะออกไปประชุมเช้าที่ท้องพระโรง "ฝ่าบาท" "ราชเลขา เจ้าไสหัวไปเสีย!!!ก่อนที่ข้าจะโมโหไปมากกว่านี้!!" ราชเลขาก้มหน้างุด เขาทำผิดเรื่องใดกัน เมื่อวานก่อนเขาเพียงนำโอสถมาให้ฝ่าบาท แต่ทว่าเมื่อฝ่าบาททรงทอดพระเนตรเห็นคราบโจ๊กที่ขันทีบัดซบผู้ใดก็ไม่รู้ถุยกระเด็นมาโดนที่จานรอง ฝ่าบาทก็ทรงกริ้ว เขาเป็นอย่างมาก อวิ๋นซีเฉินมองราชเลขาที่เดินออกไปนอกตำหนักด้วยแววตาที่เย็นชา เป็นราชเลขามานานกลับไม่คิดจะหาทางหลบหลีก!! แต่ทว่าข้าก็คงปล่อยให้มันพุ่งแรงไป!!ช่างมันเถิดข้าไม่ผิด ข้าทนไม่ไหวใครจะทำไม!! เมื่อจัดการเปลี่ยนฉลองพระองค์เสร็จเรียบร้อยแล้วเขาจึงมุ่งหน้าไปที่ท้องพระโรงทันที "ทูลฝ่าบาท แคว้นเยี่ยน แคว้นเย่ว์คิดแข็งข้อพาะย่ะค่ะ มิทรงส่งเครื่องบรรณาการมาให้ต้าเทียนร่วมเดือนแล้วพ่ะย่ะค่ะ" อวิ๋นซีเฉินอ่านฏีฏาในมือไปพร้อมกับฟังเหล่าขุนนางร้องเรียนไปด้วย เขามิค่อยแปลกใจเท่าใดนัก แต่ไหนแต่ไรมา เยี่ยนอ๋องและเย่ว์อ๋องก็มิเคยยอมสวามิภักดิ์ให้ต้าเทียนมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว เมื่อหลายปีก่อนเสด็จพ่อทรงรบชนะเหล่ากบฏต่างแคว้นได้ และสถาปนาต้าเทียนเป็นเมืองหลวง ฉินอ๋องและหานอ๋องคนก่อนคิดแข็งข้อ ยุยงแคว้นทั้งสี่ให้ก่อกบฏอีกคราจึงถูกสังหารทิ้งเสีย เสด็จพ่อจึงส่งเสด็จอาไปปกครองแคว้นฉินและแคว้นหานแทนเสีย อีกนัยหนึ่งก็เพื่อจะให้เสด็จอาคอยเป็นหูเป็นตาสอดส่องชายแดนทั้งสี่เอาไว้ เยี่ยนอ๋อง เย่ว์อ๋อง ยอมสวามิภักดิ์ด้วยมิอยากสูญเสียแคว้นของตนไป แต่ทว่าลึกๆแล้วเขาย่อมรู้ดีว่าสองแคว้นนี้กำลังรอโอกาสโจมตีเมืองต้าเทียนเขาอยู่ "ปล่อยพวกมันไปก่อน ข้าอยากจะรู้นักว่าพวกมันคิดจะก่อความวุ่นวายเรื่องใดขึ้นมาอีก" "ทูลฝ่าบาท มิเช่นนั้นเราควรอภิเษกธิดาของเยี่ยนอ๋องกับเย่ว์อ๋องเข้ามาเป็นพระสนมดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ" "ไม่ดี พวกนางคงคิดสอดส่องหาทางส่งข่าวไปบอกบิดาของพวกนางเป็นแน่ เจ้านี่ช่างโง่เสียจริง!!เป็นขุนนางมาหลายปี กลับคิดชักศึกเข้าบ้าน ลากไปโบยห้าสิบไม้!!!" "ฝ่าบาท!" "ไสหัวไป!!" เขาคร้านจะสนใจขุนนางโง่งมเหล่านี้เสียแล้ว จึงยกเลิกการประชุมไปเสียกลางคัน ราชเลขาที่เห็นเช่นนั้นจึงรีบตามไปทันที "ฝ่าบาท" "มีสิ่งใดอีก?" "คืนนี้จะต้องทรงร่วมพิธีสรงน้ำกับฮองเฮานะพ่ะย่ะค่ะ" อวิ๋นซีเฉินขมวดคิ้วมุ่น เขาลืมไปเสียสนิทเลย ที่ต้าเทียนจะมีพิธีศักดิ์สิทธิ์หลังจากฮ่องเต้และฮองเฮาทรงอภิเษกสมรสกันแล้ว นั่นคือพิธีสระสรงน้ำร่วมอ่างเดียวกัน พิธีสระสรงน้ำนี้ มีเพียงฮองเฮาผู้เป็นภรรยาเอกเท่านั้นที่จะสามารถร่วมพิธีได้ ภายในสระน้ำจะมีดอกไม้หลากชนิดโรยเอาไว้ส่งกลิ่นหอมสดชื่น ทั้งสองจะต้องแช่น้ำร่วมกันเป็นเวลาครึ่งชั่วยามท่ามกลางแสงจันทร์ที่ส่องแสงนวลสว่าง เพื่อให้เทพสวรรค์เป็นพยานว่่าทั้งสองจะครองคู่กันชั่วนิรันดร์และร่วมกันปกครองบ้านเมืองให้สงบสุข อวิ๋นซีเฉินยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก เขาหาทางเอาคืนนางได้แล้ว ให้นางแช่น้ำทั้งคืนจนหนาวตายคงจะสะใจดีไม่น้อย เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาจึงสั่งให้ราชเลขาไปจัดการพิธีให้เรียบร้อย สวีเหลียนฮวาที่ได้ยินขันทีมาแจ้งเรื่องพิธีสระสรงน้ำในคืนนี้ก็รู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก นางพยายามหาทางหลบเขา นางอยากอยู่ในส่วนของนาง แต่เขาก็พยายามหานั่นนี่มาให้นางทำอยู่เรื่อยๆ สวีเหลียนฮวาขมวดคิ้วมุ่นพลางครุ่นคิด นางไม่ไว้ใจเขาเสียเลย คนอย่างอวิ๋นซีเฉินเกลียดนางออกปานนั้น เขาย่อมไม่มีวันปล่อยนางแช่น้ำอย่างสงบสุขเป็นแน่ ต้องระวังตัวให้ดี!!! เวลาผ่านล่วงเลยมาจนถึงเวลาที่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า สวีเหลียนฮวาถูกเหล่านางกำนัลแต่งกายให้อย่างปรานีต ก่อนจะพานางไปยังพิธีสระสรงน้ำที่เตรียมเอาไว้ เมื่อมาถึงนางกลับพบว่าอวิ๋นซีเฉินกำลังนั่งอยู่ในสระน้ำ เขาเอนกายพิงศีรษะกับขอบสระ และหลับตาไว้ เมื่อได้ยินว่าสวีเหลียนฮวามาแล้ว เขาจึงลืมตาขึ้น "ยืนบื้ออยู่ทำไม!!แก้ผ้าแล้วรีบๆลงมาสิ!!ข้ามิสนใจเรือนร่างสกปรกของเจ้าหรอก" เมื่อได้ยินอวิ่นซีเฉินบอกว่านางต้องแก้ผ้าแช่น้ำร่วมกับเขา ใบหน้าสวยหวานก็พลันแดงระเรื่อขึ้นมาทันที บ้าจริง!!นี่นางต้องแก้ผ้าอาบน้ำร่วมกับคนเป็นโรคประสาทอย่างนั้นหรือ? "ฮองเฮา จะทรงเลยฤกษ์ดีแล้วนะเพคะ พระองค์" "ข้ารู้แล้ว" สวีเหลียนฮวาจึงพยักหน้าให้หลิวหมัวหมัวและหลิงเจียวมาช่วยนางถอดเสื้อผ้าออกจนหมด และประคองนางลงไปแช่ในสระน้ำที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้ อวิ๋นซีเฉินหลับตาลงเช่นเดิม ก่อนจะแอบหรี่ตาเพ่งมองนางคราหนึ่ง ทำให้เขาได้เห็นตอนที่นางถอดเสื้อผ้าออกพอดี ผิวพรรณของนางนวลเนียนและขาวราวหิมะ เอวบางที่คอดเล็ก กับยั้นท้ายที่งอนงามชวนมอง ทำให้เขารู้สึกสั่นสะท้านเกินจะทน ยิ่งได้มองเห็นหน้าอกอวบอิ่มสองเต้าของนางที่มียอดปลายถันมีหวานชวนหลงใหล ก็ยิ่งทำให้ใบหน้าหล่อเหลาของเขาแดงระเรื่อขึ้นมา สวีเหลียนฮวาแช่กายลงไปในบ่อน้ำ ตั้งแต่เกิดมานางยังไม่เคยถอดเสื้อผ้าให้ผู้ใดดูเลย น่าอับอายเสียจริง!! นางได้กลิ่นหอมของบุปผาหลากหลายชนิดที่ถูกโรยมาในสระน้ำก็รู้สึกดีเหลือเกิน แต่ทว่าในน้ำช่างเย็นเสียเหลือเกิน เขาจงใจบังคับให้นางแช่ในน้ำเย็น!!คนนิสัยไม่ดี อวิ๋นซีเฉินที่เห็นเช่นนั้นก็ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก เขาจะคอยดูว่านางจะทนทานต่อความหนาวเย็นได้หรือไม่ เขาเองมิสะทกสะท้านสิ่งใดอยู่แล้ว เพราะเขาชื่นชอบน้ำเย็นๆมาตั้งแต่ยังเด็ก สวีเหลียนฮวารู้สึกหนาวไม่น้อย แต่นางยังพอทนไหว ทั้งสองนั่งหลบสายตากันไปมาอยู่เช่นนั้น จนผ่านไปครู่หนึ่งสวีเหลียนฮวาก็เหลือบไปเห็นกบตัวสีเขียวขนาดใหญ่ที่กำลังเกาะอยู่ริมขอบสระ!! นางกลัวกบ!!! "ฝ่าบาท!!" "เรียกทำไม!!!" "กบเพคะ!!หม่อมฉันกลัวกบเพคะ!! สวีเหลียนฮวารู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก นางจึงขยับเข้ามาใกล้เขา ก่อนจะจับแขนของเขาเอาไว้แน่น "ปล่อยข้า!!" "ไม่เพคะ!!มันจ้องหม่อมฉัน!!" "แค่กบตัวเดียว!!!" "ฝ่าบาท!!" "โอะ!!" มารดามันเถอะ!!นางเอานมมาถูหลังข้า!! สวีเหลียนฮวาหวาดกลัวแล้ว นางจึงหลบไปอยู่ด้านหลังของเขา ก่อนจะแนบกายเข้าไปชิดกับแผ่นหลังอวิ๋นซีเฉิน สองเต้าอวบอิ่มจึงบดเบียดเสียดสีกับแผ่นหลังของเขาทันที อวิ๋นซีเฉินซู๊ดดปากด้วยความเสียวกระสัน แม้เขาจะมิเคยหลับนอนกับสตรี แต่อย่างไรเสียเขาก็เป็นบุรุษ มีสตรีมาบดเบียดแนบชิดเช่นนี้เขาจะไม่รู้สึกได้เช่นไร!! "อ๊าส์!!ฝ่าบาท!!" "มันไปแล้ว!!ซี๊ดเดด" "ฝ่าบาททรงส่งเสียงครางทำไมเพคะ!!หรือว่า!!กบมัน!!" "หุบปาก!!หน้าอกเจ้าถูไถกับหลังของข้า!!หน้าไม่อาย!!" สวีเหลียนฮวาที่ได้ยินเช่นนั้นจึงรีบผละออกจากเขาทันที อวิ๋นซีเฉินจ้องมองนางด้วยแววตาไม่พอใจ สวีเหลียนฮวาที่เห็นเช่นนั้นจึงแสร้งเบือนหน้าหนีไปมองที่อื่นแทน ก็นางตกใจกบนี่นา!!! อวิ๋นซีเฉินรู้สึกอยากจับนางกดน้ำอีกมักครา บัดซบ!!เพราะนางคนเดียว นางทำให้เขาต้องใช้มือรูดชักลำแท่งในน้ำเช่นนี้!! เขามองนางไปพลาง มือใหญ่ก็สาวชักลำแท่งที่แข็งชูชันอยู่ใต้น้ำไปพลางด้วยความเสียวกระสัน สวีเหลียนฮวารู้สึกว่าใต้น้ำมีบางอย่างเคลื่อนไหวแต่นางก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าใดนัก อวิ๋นซีเฉินพยายามจะทำให้มันเสร็จสมอารมณ์โดยเร็ว แต่ลำแท่งสวรรค์ของเขาก็ช่างแข็งทนนานเสียเหลือเกิน!! สตรีต่ำช้า!!ใครสั่งให้เจ้ารีบขยับหน้าอกออกไปกัน!! "ฝ่าบาทเพคะหม่อมฉันหนาวแล้ว!' "ไม่มีคำสั่งจากข้า เจ้าอย่าหวังจะได้ลุกไปจากสระน้ำแห่งนี้!!" "อยากจะแช่ก็ทรงแช่ไปคนเดียวเถอะเพคะ หม่อมฉันขอทูลลา!!" "หยุด!!" "โอะ!!ว๊าย!!" อวิ๋นซีเฉินกระชากแขนนางให้นั่งลงมาในสระน้ำเช่นเดิม แต่ทว่าสวีเหลียนฮวากลับเซถลามานั่งทับบนท่อนขาแกร่งของเขา ลำแท่งแก่นกายใหญ่ยาวที่อ่อนลงแล้วเริ่มกลับมาแข็งชูชันอีกครา ทำให้ท่อนเนื้อท่อนเอ็นนั้นถูไถมาโดนร่องหลืบสวาทของนางเข้าพอดี ยิ่งนางพยายามลุกขึ้นลำแท่งมังกรสวรรค์ก็ยิ่งจ่อมาที่รูสวยของนางมากกว่าเดิม สวีเหลียนฮวาสะดุ้งเฮือกนางรับหันไปมองหน้าอวิ๋นซีเฉินทันที เขาเองก็สบตากับนางด้วยท่าทีกระอักกระอ่วน แท่งบัดซบ!!มันไม่เชื่อฟังข้าเลย "ฝ่าบาทเพคะ!!" "ลุกไปสิเจ้าจะรอให้มันเสียบเข้าไปก่อนหรือ?อย่าฝันลมๆแล้งๆ!!!" "ฝะ ฝ่าบาท!!" "มีสิ่งใดอีก!!" "คือว่า!!ปลายหัวมันทิ่มเข้ามานิดหน่อยเพคะ ฝ่าบาททรงไม่รู้สึกบางหรือเพคะ!!อื้ออ" อวิ๋นซีเฉิน "...."

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more