“รอสักครู่นะคะ คุณหมอกำลังเดินทางมา”
ฉันพยักหน้ารับ เดินไปทิ้งตัวนั่ง หลังจากนั้นก็หลุบเปลือกตาลง พยายามอดทนให้ได้มากที่สุด เพราะนี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว...จากนี้ไป ฉันคงต้องเลิกกินขนมหวานอย่างจริงจังสักที
“คุณรสา ห้องหนึ่งค่ะ คุณหมอรออยู่ค่ะ” ผ่านไปสักพัก พยาบาลที่นั่งยิ้มแฉ่งที่หน้าเคาน์เตอร์ก็ขานชื่อฉัน
ฉันเดินก้มหน้าเข้าไปในห้องตามหมายเลข
“เชิญครับ นั่งเลยครับ เดี๋ยวผมจะปรับเก้าอี้ให้ ถ้าอึดอัดตรงไหนบอกได้นะครับ” ฉันขมวดคิ้ว เสียงของหมอฟันคุ้นหูพิลึก แต่เพราะแรงตอดตุ๊บๆ นั่นทำให้ฉันไม่อยากสนใจอะไรอีก ฉันเอนตัวลงนอนบนเก้าอี้ตัวเดียวในห้อง ขยับตัวจนพอดี พยายามไม่ลืมตาเพราะแสงไฟสว่างจ้าเกินไป ฉันหลับตานอนนิ่งๆ และทำตามที่หมอสั่งทุกอย่าง
“คงต้องถอนทิ้งแล้วละครับ โชคดีที่ฟันซี่นี่น่าจะเป็นฟันคุดมาก่อน ไม่น่าทำให้รูปหน้าเปลี่ยนไปมากนัก” ฉันไม่เคยจัดฟัน และน้อยครั้งมากที่ฉันจะยอมมาหาหมอฟั
