บัวร่ำร้องด้วยความซ่านเสียวอย่างที่สุดเมื่อความเจ็บปวดจางหาย ยิ่งเห็นร่างแข็งแกร่งกระหน่ำกดทาบลงมาบนร่างกายของเธอ ความกระสันอยากในเพศรสแห่งการเสพสมยิ่งเพิ่มมากขึ้น มากมายเสียจนทำให้บัวต้องกรีดร้องซ้ำๆ กันไปมา ปลดปล่อยร่างกายให้โลดแล่นไปตามแต่นายตำรวจหนุ่มรูปหล่อจะนำพาไป
ไม่ว่าเขาจะจับเธอให้หันซ้าย หันขวา หรือแม้แต่หันหลัง เรือนร่างงดงามก็พร้อมจะโบยบินไปพร้อมๆ กับเขา จนกายแกร่งกดกระหน่ำสาวสะโพกผายของเธอเข้าใกล้ พร้อมๆ กับส่งอัดตัวตนอันแข็งแกร่งของเขาเข้ามาอย่างแรง เมื่อนั้นบัวจึงได้ยินเสียงครวญครางด้วยความสุขสมของเขา พร้อมๆ กับเสียงครางแว่วหวานของตัวเอง ที่ร่ำร้องเรียกหาแต่ชื่อของเขาไม่หยุด
“บัวจ๋า... บัวมีความสุขมั้ยจ๊ะ”
เขาถามขณะที่นอนอิงพิงพนักหัวเตียงเหล็กสี่เสาแบบโบราณและมีผ้าแพรพรรณโยงระยางโดยรอบคล้ายจะปลดลงมาทำมุ้งได้ ท่อนแขนยังคงกอดกระชับร่างเปล่าเปลือยของบัวที่อิงซบอยู่ที่แ
