8

1518 คำ

ก็น่าสงสารน้องนะที่เขาไม่มีเวลาพาเที่ยวเลยจนต้องมากับบริษัทแทน แล้วน้องก็ไม่รู้จักใครที่นี่อีกด้วย เขาหยิบน้ำไปให้น้องแทน ส่วนตัวเองก็ยกเบียร์ตั้งแต่มาแล้วแหละ ตอนนี้ไม่เมาแต่ก็ไม่สามารถบอกได้ว่ามีสติเต็มร้อย “เหงาไหม?” “พี่นิว!!” งงในงงเลยพี่นิวมาอยู่นี้ได้ไง “ตกใจอะไรหรือว่าพี่มากวน?” สงสัยน้องคงจะยังไม่หายโกรธ “เปล่าค่ะ มุกแค่ไม่เห็นพี่เลย” “นี่ไงพี่ตัวเป็นๆ” “ค่ะ” สักพักเพื่อนพี่นิวก็มานั่งด้วยพร้อมกับถือเหล้ามาอีก นี่คงจะมาร่วมวงกันตามประสาคนที่คุยเข้าคอ ส่วนพนักงานของพี่นิวก็เต้นร้องแล้วก็เล่นเกมกันอยู่เลยไม่มีคนสนใจพวกเรามากเท่าไร “น้องมุกกินเหล้าเป็นไหม?” เพื่อนพี่นิวอีกคนถาม เธอจำชื่อพี่สองคนนี้ไม่ได้รู้เคยเจอมา “เป็นค่ะ” ทำไมจะไม่เป็นก็ตอนที่เธอเรียนอยู่ก็มีดื่มกับเพื่อนและครอบครัวบ้างในช่วงเทศกาลต่างๆหรือช่างจัดปาร์ตี้เล็กๆ “นี้ไอ้ตรีแฟนฝ้าย ส่วนนี้ก็ไอ้โชนเพื่อนพี่เอง” เขาแนะนำให้รู้จักก่อนถึงแม้ว่าน่าจะรู้จักกันแล้ว “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” น้องดื่มเป็นเขาก็เบาใจแต่พอผ่านไปสักพักเริ่มหนักใจน้องเริ่มเมาน่ะสิ เฮ้อ…นึกกว่าจะแน่ที่แท้ก็คออ่อน! เขาดึงน้องมาซบอกเพราะร้องบ่นว่าโลกหมุนเร็วมากมากไม่หยุด แต่ก็เป็นการงอแงที่น่ารักมากพอสมควรเลยนะ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วถึงเวลาต้องพาไปนอนก่อน “เดี๋ยว!! มึงจะพาน้องมุกไปไหน?” “ไปนอนมึงดูสภาพดิเมาแล้ว” “คือมึงพาไปนอนห้องมึงได้ไหม คืนนี้กูจะนอนกับฝ้าย” “ตรี!!” “เออ! อย่าให้ใครเห็นล่ะมันจะดูไม่ดี” ก็ต้องเตือนกันหน่อยเพราะฝ้ายเป็นถึงหุ้นส่วนในบริษัทนี้ของเขา ส่วนไอ้ตรีมันคือเพื่อนที่ทำงานให้เขาอยู่อ**บริษัทหรือที่เขาเรียกว่าลูกน้องคนสนิทนั้นแหละ แต่ในอนาคตมันอาจจะได้มาคุมบริษัทนี้แทนเขาก็ได้ใครจะไปรู้ล่ะว่าพ่อจะโยนอะไรมาให้อีก “เด็กขี้เมา” ก็บ่นนิดแหละแต่ก็อุ้มน้องมาถึงห้องจนได้ “พี่นิวอย่าโกรธมุกเลยนะ มุกรักพี่นิวน๊า…” “พี่ก็รักมุกนะ” “จริงน๊า…” เด็กอ้วนกินง่ายนอนง่ายแบบนี้ตลอดเลย นี่ถ้าน้องไม่เมาเขาคงไม่รู้แน่ว่าน้องคิดอะไรกับเขาอยู่ แต่ว่าอย่างน้อยก็ใจตรงกัน เขาจะยังไม่ขอน้องเป็นแฟนหรอก เขาอยากทำอะไรให้มันชัดเจนมากกว่านี้ให้น้องได้รู้สึกตัวก่อนที่เขาจะบอกความรู้สึกไป เหลือเวลาอีกตั้งหลายเดือนที่เขาจะปล่อยให้ความรักมันซึมซับเข้าไปในหัวใจน้องมากขึ้น “ห้ามหยุดรักพี่เข้าใจไหม” เขานี่ก็บ้านะที่มาถามคนเมาแต่ทำไงได้ล่ะมันหมั่นเขี้ยวจนอย่างจะกัดแรงๆสักทีเลย “ฝันดีนะครับ” วันต่อมาภายในห้องพักส่วนตัว อื้ม…หอมจัง! กลิ่นหอมอ่อนๆที่ลอยอยู่ติดจมูกและอุ่นมากจนขยับตัวเข้าไปเบียดแล้วกอดแน่นขึ้น “ตื่นได้แล้ว!” เสียงเท่จังนี้เธอฝันไปใช่ไหมนะ “น้องมุกตื่นได้แล้วครับ!!” เสียงพี่นิว!!! “เอ่อ! พี่นิว!” ตกใจจนสะดุ้งเลยแต่ว่าบนเตียงนี้ พี่นิวถอดเสื้อมันหมายความว่ายังไง? ไม่น๊า!! เธอยังไม่ได้จูบเลยจะเสียตัวได้ไง!! “เป็นอะไร?” น้องตกใจมองเขาแปลกๆแล้วหลุบตาต่ำก่อนจะแอบมองเขาเหมือนคนกล้าๆกลัวๆ “มุก มุก เอ่อ...” “คิดว่าพี่ปล้ำรึไง บ้าแล้ว!!” เด็กบ๋อง! อย่างเขาเหรอจะอดอยากขนาดลักหลับน้อง ความคิดน้องมันตลกแล้วก็ปัญญาอ่อนมาก “ก็มุกเห็นในละครที่ผู้ชายนอนบนเตียงถอดเสื้อแบบนี้เขาก็…” อายมาก ณ จุดนี้พี่นิวคงคืดว่าเธอโรคจิตแน่เลย “มุกพี่ว่าต่อจากนี้ไม่ต้องดูแล้วละครน้ำเน่าแล้ว กลับไปกินนมนอนเถอะ!” หมดอารมณ์จะพูดอะไรต่อเลยน้องเล่นดูละครมากเกินจนอินไปคิดกับชีวิตจริง “โกรธมุกเหรอ?” ต้องใช่แน่เลยเพราะพี่นิวหน้ายุ่งใส่เธอมาก “ไม่ พี่แค่ไม่คิดว่ามุกจะคิดลามกกับพี่ได้ไง!” ถึงหน้าเขาจะบึ้งแต่เชื่อไหมตอนนี้ในใจเขามันหัวเราะเว้ย กลัวจะหลุดเสียงออกมาให้เสียฟอร์มฉิบหาย! “มุกเปล่านะ!” ก็สถานการณ์มันใช่ตามฉากในละครเมื่อวันก่อน “เออช่างเถอะ! ไปอาบน้ำตัวเน่าแล้วเนี่ย” นี่ขนาดเน่าเขายังนอนกอดทั้งคืนเลยแปลกใจตัวเองจริง “ก็ได้ค่ะ” เธอเห็นกระเป๋าตัวเองว่างอยู่ก็งงว่าสรุปแล้วที่นี้คือห้องใคร แต่จะอ้าปาถามก็เห็นพี่นิวเปลี่ยนชุดและกางเกงบ๊อกเซอร์สั้นมากจนเธอ…คิดไปไกลเลย งื้อ…อย่าหันมาทางนี้นะ “มุกไปอาบน้ำ!” อุ้ย! เหมือนโดนจับได้เลยว่าแอบมองพี่นิวอยู่ เธอรีบเข้าไปในห้องน้ำด้วยใจที่เต้นแรงมากเมื่อกี้อะไรตุงๆแล้วมันใหญ่มากเลย เอ๊ะ! นี่เธอคิดอะไรเนี่ย!! นี่เธอคิดลามกกับพี่นิวจริงๆเหรอ บ้าจริงเลย! เขาก็งงนะว่าน้องเป็นอะไรเมื่อกี้ยืนนิ่งเป็นตุ๊กตาเลย แล้วพอเขาดุก็รีบวิ่งแจ๋นไปเข้าห้องน้ำคงตกใจมั้ง เขาตื่นมาตั้งแต่เช้าอาบน้ำเสร็จก็ไปเอากระเป๋าน้องในห้องฝ้าย แล้วเมื่อคืนคงเจอศึกหนักถึงได้หงุดหงิดใส่เขา แล้วไงไม่แคร์หรอก! เขาเดินดุมๆเข้าไปเอาของน้องจนหมดและอดจะขำกับสภาพลูกน้องไม่ได้เพราะมันยังหลับบนเตียงเสื้อไม่ใส่ ข้างล่างก็คงไม่ใส่อะไรเหมือนกัน “นี่ห้องใครคะ?” อาบน้ำเสร็จแล้วก็มาถามทำไมยังไม่รู้เลย “ห้องพี่ เมื่อคืนมุกเมามากเลยนะ พี่ไม่อยากจะเล่าเลยว่าเป็นไง” เขาแค่อำเล่นๆแต่น้องคือหน้าซีดเลย “มุกทำอะไรไม่ดีเหรอคะ!?” เธอทำอะไรลงไปมันแย่มากเลยใช่ไหมพี่นิวถึงทำหน้าเอือมระอาแบบนี้ ให้ตายสิ! มุกคะแนนติดลบแน่ “ก็นิดหน่อย แต่งตัวเถอะ” วันนี้คือฟรีเดย์ที่เขาปล่อยให้พนักงานไปเที่ยวได้แล้วก็ซื้อของฝากได้เต็มที่ แล้วบ่ายสามมาเจอกันที่รีสอร์ทพร้อมกลับบ้านสักที “มุกแย่มากไหมคะ” “ไม่หรอก พี่ว่ามุกน่ารักที่สุดแล้ว” เขาพูดจริงอันนี้ ก็เมื่อคืนน้องทั้งนั่งซบเขา กอดเขา บอกรักเขาอีกด้วย มันไม่ได้มีอะไรแย่เลย มีแต่เรื่องดีมากต่างหาก “มุกใจหายหมด” เขาเล่นไอแพดรอน้องแต่ดูน้องแต่งหน้าเบาๆแบบนี้น่ารักดี อาการของเขามันเกิดขึ้นอีกแล้ว! เขาอยากหอมแก้มน้อง หรืออะไรก็ได้ที่ทำให้เราใกล้ชิดกันมากกว่านี้ “อุ้ย!! พี่นิวทำไรคะ?” พี่นิวมานั่งซ้อนจากเธอนี้สิแถมวางหน้าลงที่บ่าเธออีกด้วย “แต่งหน้าต่อสิพี่อยากเห็น” น้องเขินรึเปล่าไม่รู้ถึงได้หลบตาแบบนี้ “ทำไมคะ?” “ก็อยากรู้ว่าคนสวยแต่งให้สวยเพิ่มได้ไง” เธอหันมาแต่งหน้าต่อให้พี่นิวจะโดนตัวเธอมากพอสมควร ถึงแม้จะมีเสื้อผ้ากั้นแต่ก็รู้สึกโดยเฉพาะตรงบั้นท้ายที่รู้สึกมากเป็นพิเศษว่าเราใกล้กันมากขนาดไหน เมื่อกี้พี่นิวทำหน้าหล่อใส่เธออีกด้วย เธอไม่คิดเลยว่าจะได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้ ลมหายใจอุ่นของพี่นิวกระทบต้นคอ “เสร็จแล้วค่ะ” “สวยดี เราไปเดินเล่นกัน” หาดทรายสีขาวตอนนี้เรียกได้ว่าสวยมากถ้าไม่ติดว่าแดดแรงไปหน่อยนะ แต่จะหวังอะไรกับสภาพอากาศร้อนชื่นในประเทศไทยเพราะจะให้เย็นสบายคงเป็นไปได้ยาก ตอนนี้เลยมีแค่น้ำเย็นและลมทะเลที่พัดมาเรื่อยๆที่ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นหน่อยๆ “แล้วพี่นิวจะไปทำงานที่กับป้าไหมคะ?” “ยังไงพี่ก็ต้องไปที่นั่นแต่พี่ต้องทำที่นี่มั่นคงก่อน รอพี่หน่อยนะ” “มุกจะรอค่ะ” เธอไม่รู้ความหมายหรอกว่าให้รอในฐานะอะไร แต่ถ้าเป็นคำพูดจากพี่นิวเธอก็พร้อมจะทำตาม “เด็กดีของพี่”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more