3
1319 คำ
เช้านี้หอมจังเลย โรซี่ตัวอุ่นมาก เธอกอดโรซี่แน่นแล้วหลับต่ออีกนิดหนึ่งด้วยความง่วงมากจนลืมตาไม่ขึ้น
“กอดเข้าไป!” เขาก็นึกว่าจะตื่นเพราะเห็นว่าขยับตัวแล้ว แต่ที่ไหนได้มาพูดพรึมพร่ำอะไรไม่รู้แล้วนอนต่อ เขาขยับตัวออกแล้วเอาหมอนข้างมาให้กอดแทนเพราะต้องอาบน้ำแล้วมาปลุกน้องอีก ไม่รู้ตอนนี้จะนอนฝันหวานไปถึงไหน
นอกจากขี้แยและยังขี้เซาอีก
“พี่นิว…”
“ตื่นแล้วก็ลุกมามองพี่ทำไม?”
“พี่นิวเจรจากับเจ้าของบ้านยังคะ?”
“อืม ไปได้แล้วพี่จะแต่งตัว”
“ก็ได้ค่ะ”
คล้อยหลังมุกเดินออกไปพี่ชายหน้าตึงก็อดจะหัวเราะออกมาไม่ได้ในความสดใสแบบนี้ที่ไม่ได้สัมผัสมากนานมาก
“ถ้าจำเรื่องตอนเด็กได้จะเกลียดพี่ไหม?” เขายังนึกถึงอยู่เลย น้องอาจจะจำแต่เรื่องดีๆได้ แต่สำหรับเขาที่โตกว่าเลยจำได้หลายอย่าง เช่น ตอนนั้นที่จับหนอนสีเขียวตัวใหญ่โยนใส่น้องจนร้องไห้จนบ้านแทบแตก เขาจำได้ว่าสนุกดี
มุกกลับห้องนอนแล้วอยากจะนอนต่อ แต่ว่าพี่นิวบอกเมื่อคืนว่าจะพาไปทำงานด้วย เช้านี้เลยต้องรีบให้เร็วที่สุดจะได้ไม่ดุเธออีกเพราะเขาน่ากลัวมากเลยนะ
“นี่โรซี่เหงาไหม?” เธอชอบตุ๊กตาอยู่แล้วเลยคุยกันได้
“เสร็จรึยัง!?” เสียงถามจากหน้าประตูทำให้เธอรีบมัดผมแล้วเดินออกไปทันที
“เสร็จแล้วค่ะ”
“งั้นก็ไป แล้วอย่าก่อเรื่องอะไรเด็ดขาด!” เขาเตือนก่อนเลยเพราะดูแล้วน้องคงดื้อเงียบอยู่บ้างแหละมั้ง
“มุกเป็นเด็กดีน่า”
“เดี๋ยวก็ได้รู้ว่าดีจริงหรือดีแตก” ไม่ใช่เขาไม่เชื่อนะว่าน้องเป็นเด็กดี แต่เรื่องแบบนี้ต้องดูกันยาวๆไปก่อน
แต่ก่อนจะถึงออฟฟิศเขาก็แวะพาน้องหาอะไรรองท้องตอนเช้า วันนี้เขาน่าจะอยู่ถึงแค่บ่ายมั้งรู้สึกขี้เกียจแปลกๆ พอกินอิ่มแล้วก็พาน้องมาที่ออฟฟิศต่อทันที
“ห้องทำงานพี่นิวใหญ่จัง”
“ก็เป็นเจ้าของจะเล็กได้ไง แล้วว่างก็มาช่วยพี่จัดเอกสารหน่อย” ปรกติเขาจัดการเองได้แต่เห็นน้องว่างก็ใช้งาน
“แล้วจะจัดยังไงมุกไม่รู้”
“มาตรงนี้สิ”
“ดูสีที่หัวกระดาษนะจัดตามสีเรียงตามตัวเลขเข้าแฟ้มให้พี่” เอกสารพวกนี้ผมหยิบออกมาดูบ่อยมากเพราะต้องใช้ในการตัดสินใจหลายอย่าง หรือไม่ก็คิดอะไรเพิ่มตามโจทย์ที่ได้รับมา
“ได้ค่ะ มุกจะทำอย่างเต็มที่เลย” เธอหยิบมาทีละแผ่นจัดเรียงเข้าแฟ้มเรื่อยๆด้วยความเพลิดเพลิน
“ทำไมไม่หอมแก้มพี่เหมือนตอนเด็กเลย?”
“ก็…มุกโตเป็นสาวแล้วจะหอมแก้มผู้ชายได้ไง!”
“แต่พี่เป็นพี่ชาย มุกหอมได้นะ” เขาลงทุนเสนอให้ขนาดนี้แล้วนะ ทำไมน้องถึงไม่สนองบ้างวะ
เธอมองพี่นิวด้วยความลังเลมากอยู่นะถ้าต้องหอมแก้มพี่ชายแบบนี้ เธอไม่รู้ว่าพี่นิวจะดุอีกรึเปล่าถ้าทำอะไรมากเกินไป แต่ถ้าไม่หอมพี่นิวจะน้อยใจรึเปล่าละ
ก๊อกๆๆ
“นิวฉัน…”
“มีอะไรฝ้าย?” น้องกำลังจะหอมแก้มแล้วดันมาคนมาขัด
“ใครคะ เด็กใหม่เหรอ? เรียนจบม.ปลายรึยังเนี่ย?”
“น้องสาว!” เขาไม่ชอบให้ใครมองมุกด้วยสายตาแบบนี้เลยเผลอพูดเสียงดังจนคนตัวเล็กตกใจ
“มุกไปนั่งจัดตรงนู้นก่อนนะ”
พี่นิวนิสัยไม่ดี!!
เห็นหญิงมาก็ทิ้งเธอเลย คอยดูนะจะงอน!
เขานั่งคุยเรื่องกิจกรรมภายในของบริษัทที่จะมีทุกปี แต่ก็แอบเป็นห่วงน้องนะกลัวจะเข้าใจผิดว่าฝ้ายเป็นแฟนของเขาทั้งที่มันไม่ใช่เลย ฝ้ายเป็นหุ้นส่วนของที่นี่และเราสนิทกันมาก
“นี่นิวสรุปไปทะเลนะเดือนหน้า”
“เอาสิ จะได้พาน้องสาวไปด้วย”
“น้องสาว?”
“เออ แล้วนี้ไอ้โชนกับไอ้ตรีมันน่าจะไปด้วย” เขาต้องบอกก่อนอะไรจะวุ่นวายมากกว่าเดิม
“เดี๋ยวนะนิว! สองคนนั้นเขาไม่เกี่ยวกับบริษัทเลยนะ”
“เอาน่ามันก็ช่วยเราได้เยอะ”
“หาเพื่อนกินเหล้ามากกว่าเถอะ”
ไม่รู้ว่าคุยเรื่องอะไรกันถึงนานมากขนาดนี้ แล้วไอ้เอกสารก็จัดเสร็จตั้งนานแล้วทำไมพี่สาวคนนั้นยังไม่ออกไปอีก
“นี่น้องอย่าพึ่งให้นิวจิ้มนะ ไอ้นี้มันเจ้าชู้”
“ค่ะ แต่ว่า….”
“ฝ้ายออกไปได้แล้วอย่ามาเป่าหูน้องกู!!”
“งานพี่เสร็จแล้ว ไปกันเถอะ” เขากำลังจะจับมือน้องแต่ว่าน้องไม่ให้จับเว้ย แล้วเบะปากใส่ด้วยไม่รู้เป็นอะไรอีก
“หนูเดินเองได้” นี่เธองอนอยู่นะที่พี่นิวสนใจคนอื่นมากกว่า แล้วพี่นิวไม่คิดจะง้อสักหน่อยเหรอ
“งั้นลุกสิจะมองหน้าพี่ทำไม เร็ว!” น้องเป็นไรวะ หรือว่าจะโกรธที่ฝ้ายพูดเมื่อกี้ แต่น้องก็ไม่น่าจะเข้าใจเพราะน้องรู้ภาษาไทยน้อยมาก ส่วนใหญ่คำที่พูดได้ก็จะง่ายๆ
“มุกอยากกลับบ้านแล้ว”
“เป็นอะไรอีกวะ!”
เขาไม่รู้ว่าจะง้อน้องยังไงดีในเมื่อเล่นเงียบแบบนี้ แถมบ่นอยากกลับแต่บ้านอีก แต่ยังไงก่อนกลับก็ต้องพาน้องมานั่งกินอาหารก่อนเพราะว่าโทรจองโต๊ะตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว
“ถึงแล้ว นี่ร้านเพื่อนพี่เอง”
“มาทำไมคะ มุกอยากกลับบ้าน!”
“บ้านมันไม่หนีหรอก นั่ง!”
เธอรีบนั่งลงเลย พี่นิวดุเธออีกแล้ว
น่ากลัวมากเลย
อาหารปิงย่างสไตล์ญี่ปุ่นจัดมาเสิร์ฟชุดใหญ่ เขาไม่ได้กลัวน้องไม่อิ่มหรอกที่สั่งเยอะแบบนี้เพราะเขากินเยอะมาก แล้วน้องตัวแค่เนี่ยไม่รู้จะกินไปได้กี่คำ
“พี่นิวเลี้ยงมุกหรอ?” น้ำลายจะหกเพราะเนื้อน่ากินมาก
“อืม กินเลยสิไม่อิ่มก็สั่งเพิ่ม”
“อร่อยรึเปล่า?”
“อร่อยมากเลย มุกจะโทรไปบอกแม่ว่าพี่นิวดูแลมุกดีมาก”
“ขนาดนั้นเลย?”
“อื้ม แม่บอกว่าพี่ดุมากเลยบอกว่ามุกอยู่ไม่ได้หรอก” ไม่ใช่แค่แม่ที่บอกนะ ลุงก็บอกว่าพี่นิวใจร้ายมาก
“หายโกรธรึยัง?”
“มุกไม่ได้โกรธสักหน่อย มุกแค่ไม่ชอบ”
“มุกไม่ชอบก็บอกพี่สิ พี่อนุญาต” ผมพร้อมจะทำให้น้องสบายใจได้ทุกเมื่อแหละ แต่น้องไม่ยอมพูดอะไรออกมาไง แล้วเขาก็ไม่ใช่คนความอดทนสูงพอจะทนกับอาการที่เป็นด้วย
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพี่นิวรึเปล่าที่ทำให้อาหารบ่ายนี้อร่อยขึ้นมาหลายเท่าเลย เธอแอบดูพี่นิวกินตั้งหลายรอบเลย พี่นิวยิ้มบ่อยแล้วก็ใจดีกับเธอมากๆจนแอบคิดในใจไปเยอะ
“อิ่มมากเลย!” เขาบิดตัวนิดหน่อย ก็นานๆทีเขาจะมากินชุดใหญ่แบบนี้นะ
“เรากลับเลยรึเปล่าคะ?” พออิ่มแล้วก็ชอบง่วง
“เดี๋ยวกินไอตินล้างคอก่อนดิ” เขาพึ่งสั่งมาเมื่อกี้เอง กินของคาวเสร็จก็ต้องตบด้วยของหวานเอาให้ครบเลย นานๆกินหนักแบบนี้น้ำหนักคงไม่ขึ้นหรอก
“แต่ว่ามุกอิ่ม”
คนที่บอกว่าอิ่มแล้วพอเห็นไอติมชาเขียวเท่านั้นแหละสามารถยัดเข้าท้องได้เพิ่มแบบที่เขาไม่ต้องบังคับเลย
เด็กน่ารักและสดใสจริงๆเลย
- ผู้เขียน
