กลับมาถึงบ้านตอนเย็นหลังทานข้าวเสร็จลดาวัลย์ก็เข้าห้องส่วนตัวแล้วนอนคุยไลน์กับเพื่อนสนิทที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่สมัยมัธยม พอได้ไอดีไลน์จากจารวีเพื่อนกลุ่มเดียวกันก็คุยกันเพลินคุยไปก็นอนยิ้มอยู่คนเดียว ตั้งแต่เลิกงานมาลดาวัลย์ก็ไม่ค่อยได้คุยกับอิทธิพัทธ์เขาจึงลองเปิดประตูเข้ามาในห้องเธอเพื่อดูว่าเธอกำลังทำอะไร
แกร้ก
ลดาวัลย์มัวแต่คุยกับเพื่อนเพลินจึงไม่ทันได้ยินเสียงที่เขาเปิดประตูเข้ามา
“มาแอบคุยกับใคร” เสียงของเขาดังอยู่ข้างหูปลายจมูกเขาแทบจะอยู่ชิดกับใบหูของเธอลมหายใจร้อนเป่ารดใบหูเธอจนร่างบางขนลุกซู่ ลดาวัลย์ตกใจสุดขีดจนร้องออกมา
“ว้าย” ลดาวัลย์ทำหน้าตาตื่นมือที่ถือโทรศัพท์ทิ้งลงไปกับเตียงนุ่มโดยอัตโนมัติ เธอหมุนร่างนอนหงายจนกลายเป็นอิทธิพัทธ์นอนคร่อมร่างเธออยู่
“อาอิทอ้ะ เข้ามาทำไมไม่รู้จักเคาะประตูคะ” จากหน้าซีดตอนนี้กลายเป็นแดงซ่านขึ้นมาแทนเพราะตอนนี้หน้าของเขาอยู่ห่างจากหน้าเธอ
