ผ่านมาเกือบสัปดาห์ลดาวัลย์ยังคงทำตัวตามปกติ แต่สิ่งที่เธอไม่ได้ทำให้เขาอีกก็คือการบีบนวดให้เขา ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกว่าเหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปสักอย่าง อิทธิพัทธ์นั่งคิดคนเดียวในห้องทำงานของเขา
“คุณอ้อครับ รบกวนแก้ตัวเลขตรงนี้ให้ผมใหม่หน่อยได้มั้ยครับ เหมือนสูตรมันจะผิดอยู่นิดนึงน่ะครับ ก็เลยทำให้จุดทศนิยมมันต่างกัน” ทินกรบอกลดาวัลย์มันเป็นตัวเลขเกี่ยวกับบัญชีของบริษัทจึงจำเป็นต้องทำให้ตรงกันทุกตัวแม้แต่จุดทศนิยม ลดาวัลย์จึงเดินมาแล้วนั่งแทนที่ตรงที่ทินกรนั่ง
“ตรงไหนคะคุณกร”
“นี่ครับ” มือข้างหนึ่งทินกรจับที่พนักเก้าอี้ที่ลดาวัลย์นั่งอยู่อีกข้างเอื้อมไปชี้จุดที่ผิดให้ลดาวัลย์ดูจนทำให้คนที่กำลังเปิดประตูออกมามองว่าการกระทำนั้นมันใกล้ชิดกันเกินไป
“อ้อ! อาขอกาแฟหน่อย” เสียงที่เขาเปล่งออกมานั้นทั้งห้วนและเจือด้วยความดุบ่งบอกว่าตอนนี้อารมณ์ไม่ค่อยสู้ดีนัก ทั้งสองได้ยินจึงหันขวับมาตามเสียงของเ
