คิดแล้วก็เดินเข้าไปหยิบขวดยาสมุนไพรสำหรับนวดคลายเส้นออกมาลดาวัลย์ได้มาจากย่าของเธออีกทีเธอชอบพกติดตัวไปไหนมาไหนด้วยตลอดเพื่อใช้สูดดมหรือนวดผ่อนคลายก็ได้ เขาทำงานจนดึกดื่นทุกวันอยู่กับท่าทางเดิมๆเป็นประจำก็สมควรแล้วที่จะปวด ไม่รู้ว่าสะสมการกระทำแบบนี้มาแล้วกี่เดือนกี่ปี “อาอิทให้อ้อช่วยมั้ยคะ” “ฮึ ช่วยอะไร” อิทธิพัทธ์ยังคงบีบไหล่ตัวเองไปด้วยตาก็จ้องหน้าจอโน้ตบุ๊กไม่วางตา “ก็ที่อาอิทเป็นอยู่นี่ไงคะ ให้อ้อช่วยนวดให้มั้ยคะ” อิทธิพัทธ์ละสายตาจากหน้าจอแล้วหันหน้ามาทางหญิงสาว เขามองเห็นว่าในมือเธอถือขวดยามาด้วย “มันจะดีเหรอ ลำบากอ้อแย่ ทำงานบ้านก็เหนื่อยพอแล้ว” ใจก็อยากให้ทำแต่สงสารเด็กน้อยก็สงสาร “ไม่เป็นไรค่ะ เผื่อทำแล้วอาอิทอาการดีขึ้น แต่ต้องสัญญาก่อนว่าอาอิทจะต้องเลิกทำงานตอนนี้” นวดให้ฟรีแต่ต้องมีข้อแม้ อิทธิพัทธ์รู้สึกปวดมากถึงฝืนทำต่อก็คงไม่ไหวจึงยอมหยุดทำงานแต่โดยดี “ก็ได้ แต่นวดเบ