“ขอบใจมากนะจ๊ะ ถ้างั้นตอนบ่ายเราไปตลาดดีไหม จะได้ซื้อวัตถุดิบไปทำอาหาร”
“ดีค่ะพี่เอลลี่”
“คุยอะไรกันอยู่เหรอคะ ท่าทางสนุกเชียว” วณิชยาเพิ่งกลับมาหลังจากพาตาหนูไปนอนกลางวันและอยู่กล่อมจนลูกหลับ มาถึงก็เห็นทั้งสองคุยกันออกรสชาติเชียว ท่าทางจะสนิทกันแล้ว
“เราคุยกันว่าจะไปตลาดซื้อของมาทำมื้อเย็นกินกันน่ะ”
เกรซยิ้มกว้างตอบเสียงใส หวานสมกับชุดที่ใส่ในวันนี้ เป็นเดรสยาวเลยเข่า สีชมพูอ่อนแสนสง่า แปลกที่สวยแต่ทำไมยังโสด
“กู๊ดไอเดียมากเลยจ้ะ”
ชูนิ้วโป้งให้กับเพื่อนก่อนจะหันหน้าไปส่งยิ้มให้เอมิกา เอมิกาเองก็มีอารมณ์ขบขันไม่แพ้กัน ชักชวนเกรซคุยเรื่องสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ของคนที่นี่นานสองนาน
สามสาวเลือกซื้ออาหารทะเลจำพวกกุ้ง หอย ปลาหมึก เครื่องต้มยำ ผัก รวมถึงวัตถุดิบที่ใช้ทำยำลูกชิ้นเป็นอาหารกินเล่น ความโชคดีคือเกรซเป็นที่รักของแม่ค้าในตลาด ไม่ว่าจะซื้ออะไรก็จะได้ของฝากของแถมตลอด ข้าวของเต็ม
