"ค่ะ" ฉันเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าไม่พอใจ ยกมือผลักดันตัวพี่วิลเซอร์ให้ถอยห่างเมื่อเขาถอดแก่นกายออกไปจากช่องทางรักของฉันเรียบร้อย "ถอยไปค่ะ ลินจะกลับห้อง:("
"คิดว่าฉันจะลงโทษเธอแค่นี้?"
"มะ..หมายความว่ายังไงคะ?" ฉันเอ่ยออกไปด้วยท่าทางหวั่นๆ เมื่อกี้พี่วิลเซอร์ก็ขืนใจฉันมากพอแล้วนะ เขายังจะทำมันอีกเหรอ
"..." พี่วิลเซอร์ไม่ได้ตอบอะไรออกมาแต่กลับพลิกตัวฉันให้คว่ำหน้าลง ยกสะโพกของฉันขึ้นเล็กน้อย จนฉันต้องดันศีรษะขึ้น หันไปมองที่ด้านหลังก็เห็นว่าพี่วิลเซอร์กำลังจับแก่นกายใหญ่ที่ยังคงผงาดแข็งชัดมาถูเบาๆ ที่ช่องทางรักของฉัน
"ยะ..อย่านะพี่วิลลินไม่อยากทำ มันเหนื่อย" ฉันเอ่ยขึ้นเสียงสั่นเทา พยายามอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขา แต่ก็ไร้ซึ่งความเห็นใจ
"..." พี่วิลเซอร์เลื่อนสายตามามองหน้าฉัน ใช้มือจับเอวฉันไว้แน่นไม่ยอมให้ฉันขยับตัวหนี
"มะ..ไม่นะพี่วิล" ฉันเอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกถึงความใหญ่โตที่มันสอดใส่เข
