[17] ดูหนังเป็นเพื่อน

1987 คำ

@ร้านอาหาร "พี่วิลพาลินมาทำไมคะ?" ฉันหันไปถามคนข้างๆ เมื่อเขาขับรถเข้ามาจอดที่หน้าร้านอาหารแห่งหนึ่งที่อยู่แถวๆ ห้างสรรพสินค้า เพราะฉันไม่เข้าใจและคิดไม่ถึงว่าพี่วิลเซอร์จะพาฉันมาทานข้าว "..." พี่วิลเซอร์ไม่ได้ตอบอะไรออกมา แต่กลับปลดเข็มขัดนิรภัยเปิดประตูลงจากรถไป โดยที่ฉันก็รีบเปิดตามลงไปติดๆ เพราะถ้าฉันยังนั่งนิ่งๆ อยู่ ฉันเกรงว่าจะโดนคนหน้านิ่งดุอีกน่ะสิ "พี่วิล..." "อย่าพูดมากได้ไหม" ฉันเงียบไปทันทีเมื่อพี่วิลเซอร์เอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินตามหลังพี่วิลเซอร์เข้าไปในร้านอาหาร โดยมีพนักงานเดินพาไปที่โต๊ะรับประทานอาหาร "เมนูอาหารค่ะ" พนักงานยื่นเมนูอาหารมาให้ฉันเมื่อฉันนั่งลงเรียบร้อย โดยที่ฉันก็ยกยิ้มบางๆ เป็นการขอบคุณเอื้อมมือไปรับมาถือไว้ "..." ฉันหันไปมองหน้าพี่วิลเซอร์ซึ่งเขาก็เอื้อมมือไปหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม แต่สายตายังคงจับจ้องมองมาที่ใบหน้าของฉัน "เอ่อ...พี่วิลสั่งไหมคะ?" "เธอสั่ง"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม