หลายวันต่อมา
@คอนโด Grand (ประเทศไทย)
"หนูต้องอยู่ที่นี่จริงๆ เหรอคะ?" ฉันเอ่ยถามขึ้นเมื่อรถคันหรูของคุณพ่อวิ่งเข้ามาจอดที่คอนโดที่พี่วิลเซอร์พัก
"ค่ะ ไว้คุณแม่กับแด๊ดดี้กลับมาจะมารับตัวหนูกลับบ้านนะคะ" คุณแม่เอ่ยตอบเสียงใสเป็นจังหวะที่ประตูรถถูกเปิดออก คุณพ่อจึงก้าวขาเดินลงไปโดยมีคุณแม่เดินตามลงไปติดๆ ซึ่งฉันก็มองโรงจอดรถของคอนโดเพียงนิด พ่นลมหายใจออกมาเบาๆ ยอมก้าวขาเดินลงมา
"เปลี่ยนใจให้ลูกไปเรียนที่อังกฤษไหมมิน" คุณพ่อเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าและแววตาเหมือนไม่ค่อยเต็มใจ เพราะคุณพ่อไม่ได้เต็มใจที่จะให้ฉันอยู่ที่นี่ ฉันก็ไม่ได้เต็มใจเช่นกัน
"ลิลินไม่ไปหรอก เฮียก็น่าจะรู้"
"งั้นให้หนูกลับไปอยู่บ้านดีไหมคะ หรือไม่ก็ไปซื้อคอนโดอยู่ข้างๆ ห้องแสนดีก็ได้" ฉันฉีกยิ้มหวานเอ่ยออกไปด้วยใบหน้ามีหวัง
อยู่ข้างห้องแสนดีก็ดีนะ มีเพื่อนด้วย ไม่เหงา ไปเรียนก็ไปด้วยกัน กลับด้วยกัน ประหยัดค่าน้ำมันรถด้วย
