"เฮียฟังก่อนสิคะ" ขณะที่ฉันเดินผ่านหน้าห้องของคุณพ่อคุณแม่เพื่อที่จะไปพักที่ห้องของตัวเอง เสียงของคุณแม่ก็ดังเล็ดลอดออกมา ฉันจึงหยุดชะงักฝีเท้าหันไปมอง ก็พบว่าประตูห้องนอนมันปิดไม่สนิท
"มินคิดอะไรอยู่ ถึงให้ลูกไปอยู่กับลูกไอ้แวมไพร์" น้ำเสียงของคุณพ่อบ่งบอกได้ชัดเจนว่าไม่พอใจ ซึ่งฉันก็ค่อยๆ ก้าวขาเดินไปหยุดอยู่ที่ประตูหน้าห้อง ดวงตากลมโตทอดมองเข้าไปก็เห็นว่าคุณพ่อนั่งอยู่ที่โซฟาตัวยาวที่ตั้งอยู่ปลายเตียงด้วยใบหน้าไม่พอใจ โดยมีคุณแม่นั่งอยู่ข้างๆ
"มินรู้ค่ะว่าเฮียไม่โอเค"
"ก็รู้"
"แต่ครั้งนี้ลูกเราเสียหายนะคะ มินแค่อยากให้เขาทั้งสองคนลองอยู่ด้วยกัน เผื่อรักกันขึ้นมา ก็ถือว่าเป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ"
รักกันงั้นเหรอ ฉันว่าคุณแม่มองผิดนะ ฉันกับพี่วิลเซอร์ไม่มีทางรักกันหรอก ถ้าจะรักคงรักไปนานแล้ว เพราะเราสองคนก็ค่อนข้างที่จะรู้จักกันพอสมควร แต่ก็ไม่ถึงสนิทกันขนาดนั้น
"เหอะ" คุณพ่อหัวเราะใ
