ติดใจเข็มฉีดยาคุณหมอ

คุณหมอน้ำแข็ง โรงพยาบาลชื่อดัง ร่างสูงสง่าที่สูงราว 180ปลายๆเดินเข้ามาในโรงพยาบาลชื่อดังด้วยความหล่อระดับนายแบบนิตยสาร จมูกโด่งเป็นสันเพราะมีครึ่งสายเลือดเป็นยุโรป ปากหนาสีไม่เข้มที่ยกยิ้มอย่างสุภาพเมื่อเจอคนไข้หรือพยาบาลคนรู้จักอื่นๆ คิ้วดกดำตาเรียวนัยน์ตาสีฟ้าเมื่อจ้องมองราวกับตกอยู่ในหล่วงพิศวงคุณหมอคนหล่อตลอดทางที่เดินมามีเหล่าคนไข้และพยาบาลทักไม่ขาดสายคงเป็นเพราะความสุภาพอ่อนโยนของคุณหมอ "อ้าว หมอน้ำแข็งยังมาเช้าเหมือนเดิมนะคะ" พยาบาลสาวสวยหันไปทักคนที่กำลังเดินมาทางนี้ วันนี้คุณหมอยังมีออร่าเหมือนเดิม ก้าวขาไม่สั้นไม่ยาวทำให้ดูดีราวนายแบบ "คนไข้นับวันยิ่งเยอะขึ้น เกิดโรคใหม่ๆขึ้นผมเป็นหมอต้องรีบมาดูสิครับ"เสียงทุ้มมีเสน่ห์ชวนให้หลงใหลเอ่ยปากทักกลับ การเป็นหมอไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ต้องคอยดูอาการคนไข้ตลอด บางทีก็ตื่นดึกๆมาผ่าตัด ถึงมันจะเหนื่อยแล้วแต่ร่างสูงกลับมีความสุขกับมัน "แหม ดาว่าใครที่ได้เป็นแฟนคงรักตายเลย"พยาบาลสาวหรอ ดาวิกา พูดแซวๆ คงไม่มีใครไม่อยากได้คุณหมอคนหล่อคนนี้หรอกจบมหาวิทยาลัยด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 ฐานะทางบ้านร่ำรวยเป็นเจ้าของโรงพยาบาลชื่อดังแห่งนี้และยังผลิตเครื่องมือแพทย์ครบวงจร สาวๆต่างวาดฝันว่าจะได้เข้างานวิวาห์ด้วยแต่คงเป็นเรื่องยากเพราะคุณหมอคนหล่อใช้ผู้หญิงแค่ปลดปล่อยความไคล้ตัวเอง หญิงสาวไม่ว่าจะเป็นนางแบบคนไข้พยาบาลต่างอยากขึ้นเตียงกับคุณหมอสักครั้งคงจะทะลักความสุขตาย "ผมไปห้องก่อนนะครับ"คุณหมอคนหล่อขอตัวอย่างสุภาพจนสาวๆแถวนั้นหลงใหลเคลิบเคลิ้มไปกับเสียงเพราะๆ "ค่ะ"พยาบาลคนสวยตอบมองตามเมื่อเห็นร่างสูงเดินหันหลังไป เธอเองก็เคยเป็นหนึ่งในคนที่คุณหมอใช้ระบายความไคล้ถึงจะแค่ครั้งเดียว แต่เธอก็ติดใจในรูปร่างหน้าท้องเป็นลอนเสียงกระทบของเนื้อเธอยังจำได้ดีมันวิเศษจนอยากลองอีกรอบแต่คงเป็นไปไม่ได้เมื่อคุณหมอคนหล่อไม่นอนกับใครสองครั้งและใครที่คิดจะใช้วิธีนี้จับคงเป็นไปไม่ได้เพราะร่างสูงที่ป้องกันทุกครั้ง 15.00 น. Rrrrrrrrrrrr เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูร้องเป็นสัญญาณเตือนว่ามีใครโทรมาร่างสูงเงยหน้าจากเอกสารการรักษาของคนไข้ มือขาวเอื้อมไปกดรับยิ้มอ่อนโยนเมื่อรู้ว่าใครเป็นเจ้าของเบอร์ "สวัสดีครับคุณหญิง"คุณหญิงแม่ หรือ คุณหญิงโสภาภรรยาของผู้นำตระกูลอำพันเป็นคุณหญิงแนวหน้าของวงการไฮโซ ดำรงตำแหน่งเจ้าของร้านอาหารหรูหลายสาขาทั้วประเทศมีลูกสืบสกุลด้วยกัน 2 คน คือ คุณหมอน้ำแข็งกับน้องน้ำตาล ที่กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดัง [ว่าไงคะสุดหล่อของแม่ มีเวลารับสายแม่ด้วยหรอ]คุณหญิงโสภาเหน็บแนมลูกชายอย่างน้อยใจ ก็ลูกชายตัวดีของเธอไม่มีหาเธอเป็นเดือนแล้วจะไม่ให้คนเป็นแม่น้อยใจได้อย่างไร "สำหรับคุณหญิงแม่ผมมีเวลาให้อยู่แล้ว"คุณหมอพูดยอเมื่อได้ยินเสียงเหน็บแนมของคุณหญิงโสภา [ทำเป็นปากหวานไม่เห็นมาหาแม่เกือบเดือน]คุณโสภาอดบ่นไม่ได้ ก็ลูกชายของเธอบ้างานขนาดนี้จะหาเมียได้หรอ คุณหญิงกลุ้มใจเรื่องนี้มาก [เย็นนี้ไปทานอาหารที่บ้านนะ] "ได้แล้วครับเดี๋ยวค่ำๆผมเข้าไปนะ คุณแม่เตรียมอาหารอร่อยๆไว้เลย"คุณหมอหนุ่มตอบตกลงเสียงหวาน นานๆทีได้เจอเขาอย่างจะอ้อนเหมือนตอนเด็กบ้าง [ห้ามเบียวนัดนะไม่งันแม่จะโกรธ]คุณหญิงโสภาพูดดักเพราะงวดที่แล้วเจ้าลูกชายเบียวนัด "โถ่ ก็ตอนนั้นมีผ่าตัดด่วนนี่ครับ"คุณหมอ หนุ่มพูดเสียงสำนึกผิด [จ้า อย่าช้านะแค่นี้ก่อนลูกไปทำงานเถอะ] "ครับ สวัสดีครับ"ร่างสูงตัดสายก่อนจะเอนตัวพิงเก้าอี้นวมราคาแพงอย่างเมื่อยๆ ถอนหายใจเบาๆก่อนจะนั่งเอกสารอย่างขมักเขม้น เขาหวังว่าจะไม่ใช่งานดูตัวไร้สาระหรอกนะ เพราะแค่งานเขาก็เหนื่อยพอแล้ว ถ้ามีปัญหาเข้ามาอีกชีวิตผมคงต้องยุ่งเหยิงแล้ว.. แต่ใครจะไปรู้ว่าความปรารถนานั้นมันไม่เป็นจริง... อย่าลืม!! ★เม้น ★ไลค ★ให้ดาว ★กดติดตาม ★☆และสุดท้ายขอบคุณค่าาา★☆