บทที่ 16 ความห่วงใย

1158 คำ

“คือว่าผม” “ได้พักผ่อนบ้างไหมคะ” “นอนไม่หลับเลยครับ ผมต้องใช้ไอ้นี่เป็นตัวช่วย” ชายหนุ่มคว้ากระปุกยานอนหลับออกมาโชว์ให้หญิงสาวได้ดู ตั้งแต่ห่างจากหญิงสาวเขาก็ต้องพึ่งยานอนหลับมาตลอดเพราะถ้าไม่หลับเลยร่างกายของเขาก็คงจะแย่ยิ่งกว่าเดิม มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาถึงขั้นต้องไปนอนให้น้ำเกลือที่โรงพยาบาลเพราะร่างกายอ่อนแอถึงขีดสุด “ไม่รู้หรอคะว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพ” หญิงสาวตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์นัก การทานยานอนหลับมากๆจะเกิดผลเสียต่อร่างกาย ระยะยาวส่งผลต่อการทำงานของสมองทำให้ติดยาดื้อยารวมถึงในผู้สูงอายุทำให้เกิดความจำเสื่อมขึ้นได้ เกิดเขาเป็นอะไรขึ้นมาแล้วเธอกับลูกจะทำอย่างไรล่ะไหนจะมารดาของเธออีก “รู้ครับแต่ผมข่มตาหลับไม่ได้เลย ผมเป็นห่วงพรีนกับลูกว่าจะใช้ชีวิตอย่างไงน่ะครับ เป็นห่วงทุกลมหายใจเลยครับ” ประโยคหลังชายหนุ่มพูดให้ได้ยินกันสองคนน้ำเสียงคล้ายต้องการจะอ้อนแม่ของลูก “แล้วเป็นไงคะ ตอนนี้พรี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม