เมื่อมาถึงสนามบินก็มีคนของชญานีมารอรับเธออยู่ก่อนแล้ว เธอส่งข้อความหาเพื่อนว่าเธอมาถึงที่หมายอย่างปลอดภัยแล้ว กรรัมภามาอาศัยอยู่ที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งซึ่งที่นี่คือรีสอร์ทญาติห่างๆของชญานี หญิงสาวเลยวางใจที่จะให้เพื่อนมาอยู่ที่นี่เพราะรู้ดีว่ามีคนพร้อมจะดูแลเพื่อนรักคนนี้
“คุณพรีนขาทานอะไรสักหน่อยเถอะนะคะ ตั้งแต่มาจนถึงตอนนี้ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องคุณเลย”
“พรีนทานอะไรไม่ลงจริงๆค่ะ ขอโทษที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วงนะคะ” หญิงสาวยกมือไว้คุณป้าแม่บ้านอย่างนอบน้อม สภาพจิตใจเธอตอนนี้ไม่พร้อมจะรับอะไรจริงๆ
“อย่าไหว้ป้าเลยนะคะ ป้าแค่อยากให้คุณพรีนกลับมายิ้มได้ก็เท่านั้นเอง” แววตาเศร้าสร้อยของคนตรงหน้าทำให้เธอคิดได้ว่าไม่ใช่เธอคนเดียวเท่านั้นที่เศร้าแต่เธอกำลังจะทำให้ทุกคนที่นี่อยู่กันอย่างไม่เป็นปกติสุขอีกต่อไปเพราะต้องคอยเฝ้าสังเกตอาการของเธอ
“พรีนจะทานค่ะป้านุช ฝากขอโทษคุณลุงคุณป้าด้วยนะคะ”
“จริงๆนะคะ ถ
