ชายหนุ่มหลังกลับมาจากทำงานก็รับช่วงต่อดูแลภรรยาคนสวย เวลานี้เขากับเธอจดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว ตอนแรกหญิงสาวยังอิดออดแต่ก็โดนเขาบังคับไปจนได้ อะไรที่โอนเป็นชื่อเธอได้เขาก็พร้อมจะโอนให้แต่คนรับนี่สิปฏิเสธเขาอยู่ร่ำไปว่าเธอไม่ต้องการอะไรเลยนอกจากตัวและหัวใจของเขา เขาควรจะซึ้งแต่มันก็ซึ้งไม่สุดถ้าไม่ได้มอบอะไรดีๆให้เธอจริงไหม “อะไรอีกคะนั่น” หญิงสาวส่งสายตาดุๆไปให้คนตัวโต เธอมองเห็นเสื้อผ้าสีหวานที่โผล่พ้นออกมาจากกระเป๋า เขาคงจะขนซื้อของใช้ของสาวน้อยมาอีกแล้วแน่นอน “แหะๆ โผล่ออกมาทำไมตอนนี้เนี่ย” ชายหนุ่มเกาศีรษะตัวเองแก้เก้อที่ถูกจับได้คาหนังคาเขา “ของจะล้นออกมานอกห้องแล้วนะคะคุณพ่อ พักก่อนเถอะค่ะ” “อันนี้ชิ้นสุดท้ายแล้วครับ” ชายหนุ่มตอบกลับแต่ไม่กล้ามองตาเพราะถ้ามองตาเธอก็รู้น่ะสิว่าเขาไม่ได้พูดความจริง ของใช้ของลูกมีแต่ของที่น่ารักๆทั้งนั้นนั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาอดใจไม่ไหว “ช