เธอเดินไปนั่งตักเควินอ้อนนิดๆ ก่อนจะซบหน้าลงที่หน้าอกเควิน หมอนี่ตัวหอมชะมัดเลย นี่ถ้าเขาไม่รีบไปงานวันเกิดเพื่อนคงจะจัดสักหลายยกเอาให้สาสมกับที่เวลาที่เราต้องห่างกัน เรื่องนี้เธอก็ยังไม่มั่นใจว่าจะไปนานแค่ไหน
“อยากได้อะไรรึเปล่า?”
“นายกลับก่อนเที่ยงคืนได้ไหม ฉันจะรอ”
“เธอก็อาบน้ำรอเลยเสื้อผ้าไม่ต้องใส่หรอกมันเสียเวลา” เขาหัวเราะเบาๆในความขี้อ้อนเพราะหวังผลของลีน่า ตลอดเลยจริงๆนะเวลาอยากได้อะไรชอบมาคลอเคลียทำตัวเหมือนลูกแมวน่ารักน่าขย้ำ แล้วแบบนี้จะให้หยุดรักเธอได้เหรอ
“บ้า! ฉันก็เป็นผู้หญิงนะพูดแบบนี้ได้ไง?”
“ก็พูดกับเมีย”
“ไปได้แล้วฉันจะเก็บของใช้ต่อ”
“แล้วจะรีบกลับนะ”
“อื้ม คืนนี้นายเตรียมเอวเคล็ดได้เลย!”
“เธอต่างหากล่ะที่เตรียมตัวสลบได้เลย”
“ถ้านายมีแรงพอนะเควิน”
เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งทุ่มที่เขามาถึงพร้อมกับพวกเพื่อนเหี้ยนี่แหละ แต่ว่าเจ้าของเพนท์เฮ้าส์มันหายหัวไปไหนว่ะ เขาเด
