หมอเทวดาถงอี้อยู่ร่วมงานเลี้ยงอีกสักพัก ก็รู้สึกว่าไม่มีสิ่งใดจะสามารถดึงดูดความสนใจของเขาได้ ชายชราจึงหันไปบอกหานรั่วหลาน "ข้ากลับล่ะ เห็นแก่ที่เจ้าร่างกายยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บ พรุ่งนี้พวกเรามาเริ่มฝึกกันในต้นยามเหม่า [1] "
นี่ขนาดเห็นแก่นางแล้ว หญิงสาวไม่อยากจะคิดถึงค่ำคืนต่อๆ มาเลย ใช่ว่านางเกียจคร้านไม่ต้องการเรียนรู้ ในสิ่งที่อีกฝ่ายสอน แต่เพราะการฝึกกับชายชราผู้นี้ไม่ง่ายเลยทุกๆ วันขอแค่มีเวลาให้นางได้นอนหลับพักผ่อนเกินสองชั่วยามก็ว่าเขาเมตตานางมากแล้ว ซึ่งมันทำให้นางนึกถึงชีวิตก่อนหน้าที่จะมาอยู่ที่นี่ 'ข้าแค่อยากมีชีวิตปกติบ้างก็เท่านั้น'
เมื่อสบโอกาสเห็นว่าชายชราลุกออกไปแล้ว องค์รัชทายาทแคว้นหลินหวางเจี้ยนเฉิง จึงได้เป็นฝ่ายลุกออกมา เพื่อสนทนากับหานรั่วหลานเป็นคนแรก ก่อนหน้านี้เขาได้ให้คนไปสืบเรื่องราวของนางแล้ว กลับไม่ได้อันใดเลย นอกจากขยะไร้ค่าผู้หนึ่ง แต่ที่เขาเห็นจากการต่
