“ค่า...อาจารย์ศรีไพรคนขยัน” เตชิลาสวมกอดมารดา บิดา มารดาคือต้นแบบที่ดี ให้เตชิลาก้าวเดินตาม เธอประสบความสำเร็จในการเรียนนำหน้าเพื่อน ก็เพราะเหตุนี้ มีมารดาคอยเขี้ยวเข็น ตอนเรียนเตชิลายอมทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัดไม่เคยเถลไถล เพราะฉะนั้นช่วงเวลาที่เหลืออยู่ 1ปี เธอจึงขอไปทำตามความฝันของตัวเองบ้าง ซึ่งบิดามารดาก็ไม่ขัด เพียงแต่มีเวลาจำกัดเท่านั้น
ศรีไพรขอตัวขึ้นไปตรวจการบ้านนักศึกษาต่อ นางปล่อยให้เตชิลาอยู่กับสามี หญิงสาวจึงย้ายไปนั่งใกล้ๆ ปราโมท และชี้ชวนให้ท่านมองไปที่ทะเล ณ. ที่นั่น มีกิจกรรมกลางน้ำ หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่เล่นเรือใบโชว์สาวที่นั่งอยู่ชายหาดอย่างสนุกสนาน
อีธานกเดินออกจากลิฟท์ เขาสวนกับศรีไพรที่กำลังกลับขึ้นไปชั้นบน ชายหนุ่มกวาดมองทั่วโถงโรงแรม เขาสะดุดกับร่างอวบอิ่มของเตชิลากับปราโมทที่นั่งคลอเคลียกันอยู่ ทั้งสองคนทำตัวประหนึ่งคู่รัก มือเรียวบางโอบกอดกายหนาไว้แน่นๆ จนอีธานแทบกระอัก เขากัดกรามกรอดๆ แค้นใจที่ หนุ่มๆ หล่อๆ รวยๆ อย่างเขาจะมาแพ้ชายแก่วัยใกล้ฝั่ง
อีธานเดินผ่านหน้าโต๊ะที่เตชิลากับปราโมทนั่งอยู่ เขาปรายตามองคนทั้งคู่นิดๆ และทรุดนั่งบนเก้าอี้ติดกระจกพอดี เป็นขวางการมองเห็นของเตชิลา หญิงสาวแอบเบ้ปากใส่
“ป๋า...เราลงไปที่ชายหาดกันเถอะค่ะ จันทร์เจ้าอยากเห็นเรือใบใกล้ๆ” เตชิลาแนบแก้มกับไหล่ปราโมท เธอออดอ้อนท่านเหมือนตอนที่ตนเองเป็นเด็ก แต่อีธานแทบจะลุกเป็นไฟเพราะความอิจฉาล้วนๆ
“ไปก็ไป จันทร์เจ้าจะลงเล่นน้ำใช่ไหมลูก เตรียมชุดมาหรือยังล่ะ” ปราโมทอ่อนใจกับลูกสาวจอมแก่น เธอทั้งดื้อทั้งรั้น เตชิลาร่นคอเสื้อลง ให้ปราโมทดูชุดว่ายน้ำสีสดที่สวมอยู่ข้างใน ใต้ชุดหลวมๆ เพื่อลงทะเลโดยเฉพาะ และอีธานก็เห็นเข้าพอดี ชายหนุ่มตาลุกวาบ ประกายตาเขาน่ากลัวจนเตชิลาแปลกใจ ผู้ชายคนนั้นจ้องเธอกับบิดา พร้อมกับท่าทางไม่พอใจ หญิงสาวขมวดคิ้ว เบ้ปาก เธอทำอะไรให้เขาไม่พอใจเหรอ? หญิงสาวปัดความสงสัยทิ้ง วันนี้เธออยากสนุก ไม่อยากปวดหัวกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง เธอจึงรีบชวนบิดาลงไปที่ชายหาดเร็วๆ
“จันทร์เจ้าถอดคอนแทคเลนส์หรือยังลูก เดี๋ยวก็แสบตาอีกหรอก” ปราโมทเอ่ยเตือน เรื่องคอนแทคเลนส์เจ้าปัญหาที่มักจะสร้างความเจ็บปวดให้เตชิลาเป็นประจำ
“อแหะๆ...จันทร์เจ้าลืมสนิทเลยค่ะ ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะป๋า เดี๋ยวจันทร์เจ้ามาค่ะ” เตชิลายื่นหน้า กดปลายจมูกกับแก้มเหี่ยวๆ ของบิดาอย่างเอาใจ เธอรีบเดินไปถอดคอนแทคเลนส์ออกจากดวงตา
“ทำเลซิกดีกว่ามั้ง เจ็บตัวครั้งเดียวไม่ต้องมาวุ่นวายถอดเข้าถอดออก ดูซิลืมเอาแว่นมาอีกแล้ว ต้องเดินคลำทางไปจนถึงที่ป๋านั่ง ทำไมขี้ลืมจริงนะจันทร์เจ้า” เตชิลาถอดคอนแทคเลนส์เก็บใส่กล่อง เธอควานมือหาแว่นสายตา แต่ก็ลืมเอาไว้บนห้องชุอีกนั่นแหละ เธอจึงค่อยๆ เดินออกจากห้องน้ำ เพราะสายตาพร่ามัวเห็นแค่ลางๆ
อีธานตามเตชิลามาห่างๆ เขายืนรอหล่อนอยู่หน้าห้องน้ำ จนกระทั่งหญิงสาวเดินออกมา อาการแปลกๆ เธอเดินคลำทาง ทำเหมือนมองไม่เห็น อีธานเขม้นมองอย่างแปลกใจ หญิงสาววกะพริบเปลือกตาถี่ แถมจ้องหน้าเขาด้วย ชายหนุ่มยิ้มเยาะ ท่าทางของหล่อนคือจงใจอ่อย กริยาแบบนี้ทำให้เขาร้อนไปทั้งตัวลามกระจุกอยู่ตรงจุดกึ่งกลางร่างกาย และไอ้วายร้ายส่วนนั้นพยายามดันกางเกงฟิตเปรี้ยะออกมาสูดอากาศภายนอก
ร่างสูงใหญ่ก้าวเดินเข้าหาเตชิตาเอื่อยๆ ส่งสายตาหวานฉ่ำให้หล่อนเสียด้วย หากเป็นสาวอื่นคงหลอมละลายปานขี้ผึ้ง แต่ในตอนนี้เตชิลามองไม่ชัด เธอจึงไม่รู้สึกถึงเสน่ห์ล้นเหลือของอีธานได้ ชายหนุ่มไปไม่เป็น เอาอึงไปกับผลตอบกลับที่เกินคาด
“สวัสดีคนสวยเราเจอกันอีกแล้วนะครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหม ผมยินดีบริการคนสวยเสมอ” น้ำเสียงคุ้นหู เสียงทุ้มหนักแน่นของอีธานทำให้เตชิลาหยุดชะงัก กะพริบเปลือกตาปริบๆ พยายามเพ่งมอง แต่สายตาพร่ามัวมองเห็นแค่เลือนราง จึงได้แต่ยิ้มตอบแบบไม่คิดอะไร
อีธานงงกับการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของคนตรงหน้า เธอส่งตาหวานให้เขา แถมกะพริบตาอ่อยผิดกับก่อนหน้าที่เจ้าหล่อนพยายามหลบตา แถมบางครั้งยังมองเขาตาขวางๆ
เตชิลาพยายามพาตัวเองไปให้พ้นสถานการณ์น่าอึดอัด เพราะเธอมองเห็นแค่ครึ่งเดียว แทบจะจำหน้าใครไม่ได้ด้วยซ้ำ เธอเดินผ่านด้านหน้าอีธานไปช้าๆ แต่เพราะมองไม่เห็นจึงเผลอสะดุดปลายเท้าตัวเอง ถลาล้มลง มีร่างใหญ่โตของอีธานรองรับไว้
กลิ่นกายหอมสดชื่นกับผิวเนื้อเนียนละเอียด และความอุ่นร้อนยามที่ฝ่ามือใหญ่ทาบบนผิวกาย อีธานเผลอตัวสูดกลิ่นหอมๆ จนชุ่มปอด และเกือบจะเผลอตัว ‘จูบ’ ปากจิ้มลิ้ม ถ้าปราโมทไม่ปรากฏตัวขึ้นมาเสียก่อน
“เกิดอะไรขึ้น? จันทร์เจ้าเป็นอะไรไหม มองไม่เห็นอีกล่ะซี” ปราโมทตรงเข้าไปประคองเตชิลา ชายหนุ่มยอมปล่อยแต่โดยดี เขาหลุบเปลือกตาลง ปิดบังความไม่พอใจ เมื่อเห็นชายแก่โอบกอดร่างอวบอิ่มของผู้หญิงที่ตนเองถูกใจเต็มสองตา เขามองทั้งสองคนเดินจากไปด้วยความไม่พอใจล้นอก อีธานกำหมัดแน่น ข่มอารมณ์โกรธที่ปะทุขึ้นมาอย่างฉับพลัน
และเมื่อเห็นหญิงสาวเอนกายลงซบไหล่หนาของคนข้างกาย กริยาแบบนั้นยิ่งทำให้อีธานเดือดจัด เขานึกในใจแค้นๆ ผู้ชายชื่ออีธานไม่ใช่ตัวเลือก ผู้หญิงคนนั้นจะมาอ่อยเขา ตอนสามีแก่ของหล่อนเผลอ...ไม่ได้!!
“คงได้เจอกันซักวันล่ะ อีธานคนนี้จัดให้จนลืมไม่ลงเชียว” อีธานคำรามตามหลัง ความตั้งใจของเขาจะต้องสัมฤทธิ์ผล เขาจะครอบครองหล่อนให้ได้ในวันหนึ่ง ให้มันรู้ไปว่า อีธาน มาส์วาเลสคนนี้ จะสู้ชายแก่ไร้เรี่ยวแรงคนนั้นไม่ได้
“คนเมื่อกี้จันทร์เจ้ารู้จักไหมลูก สายตาเขาแปลกๆ ยังไงไม่รู้ หนูพยายามอยู่ห่างเขาหน่อยก็ดี พ่อไม่ค่อยสบายใจ” เตชิลาขมวดคิ้ว เธอพยายามนึกใบหน้าอันรางเลือนของชายหนุ่มคนนั้น ก่อนจะร้องอ๋อเมื่อนึกออก
“อีตาโรคจิตน่ะป๋า จันทร์เจ้าไม่ยุ่งด้วยอยู่แล้ว น่ากลัวจะตาย” เตชิลาเบ้ปาก เมื่อนึกถึงหนุ่มกล้ามใหญ่ชอบโชว์แบบอีธาน จากนั้นก็ควงแขนปราโมทลงไปเดินเล่นที่ชายหาด ลืมเรื่องอีธานสนิทใจ
เตชิลาเช่าเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ริมทะเลให้ปราโมทได้นั่งพัก เธอสั่งของกิน กับเบียร์เย็นๆ แก้วใหญ่ ก่อนจะถลาลงทะเลเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน มีสายตาห่วงใยของปราโมทคอยมองอยู่ตลอดเวลา เธอโผไปตามกระแสคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่ง หัวเราะคิกคักทุกครั้งยามสายน้ำซัดถูกลำตัว พอเหนื่อยก็หยุดพัก นอนลอยตัวอยู่กลางน้ำ ปราโมทนั่งมองเพลินๆ จนรู้สึกง่วง ท่านเผลอหลับไปปล่อยให้เตชิลาเล่นน้ำทะเลเพียงลำพัง อีธานซุ่มมองเงียบๆ อยู่นาน พอเห็นคู่ขาป๋าแก่ๆ ของสาวที่พึงใจหลับสนิท เขาก็โผลงน้ำทะเล ขยับเขาไปจนเกือบถึงตัวเตชิลา อีธานดำน้ำไปโผล่ใกล้ๆ ร่างอวบอิ่มที่ใส่ชุดว่ายน้ำแบบสปอร์ต เผยผิวเนียนบริเวณหน้าท้องให้หนุ่มๆ นั่งมองจนน้ำลายไหล เตชิลาตกใจ!! เธอผวาหลบ เมื่อจู่ๆ ก็มีคนแปลกหน้าโผล่ไปใกล้ๆ กับเสียงทักทายคุ้นหู
“คนสวย เล่นน้ำคนเดียวไม่เบื่อหรือครับ”
เตชิลาเขม้นมองคนแปลกหน้า แต่สิ่งที่เห็นไม่ชัด เธอจึงพยายามหาทางหนี เธอตัวเตรียมขึ้นฝั่ง อีธานโมโหจนหนวดกระตุก ไม่เคยเลยซักครั้งที่สาวๆ จะหันหลังหนีเขา นี่เป็นครั้งแรกกับคนที่กำลังสนใจ เขาจึงเอื้อมมือคว้าปลายเท้าของเตชิลาไว้ ก่อนจึงลากเข้าหาตัวเองแรงๆ เตชิลาพยายามฝืนเธอสะบัดตัวแรงๆ ให้หลุดจากการเกาะกุม ฝ่าเท้าน้อยๆ ยกถีบไปทางด้านหลัง และพยายามดิ้นหนีอย่างสุดกำลัง
“หึๆ…” อีธานหัวเราะชอบใจ ฝ่ามือใหญ่เกร็งแน่นมากขึ้น เขาออกแรงดึงเรียวขาสุดแรง จนร่างอวบอิ่มก่ายเกยอยู่บนตัวเขาสอดมือกอดร่างอวบอิ่มของหล่อนโดยเร็ว จนเตชิลาตั้งตัวไม่ทัน เธอยกมือดันแผ่นอกหนาเอาไว้ พร้อมทั้งร่ำร้องขอความช่วยเหลือด้วยความตกใจ