“ว๊าย...พิทักษ์...อุ๊ย!...ทำไมทำแบบนี้ล่ะคะ”
หวานตาส่งเสียงออกมาแต่แหบกระเส่าเพราะหล่อนก็ไม่กล้าเสียงดังกลัวว่าใครจะได้ยินแต่นึกไม่ถึงว่าพิทักษ์จะหาญกล้าขนาดนี้ เขาซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่นของหล่อนปากก็พร่ำพูดว่า
"หวานครับ...ผมทนไม่ไหวแล้วนะครับหวาน”
“อะไรคะ...ทนไม่ไหว...อะไร...ยังไงคะพิทักษ์”
“ก็หวานน่ะยั่วผมจนร้อนไปหมดแล้ว”
“หวานยั่วอะไรคุณน่ะคะ หวานยังไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ...อา...อา”
หวานตาก็ชักเริ่มเกิดอารมณ์เมื่อถูกพิทักษ์ซุกไซ้ไปตามซอกคอ หลังหูแถมมือมือไม้ของเขาก็ไม่อยู่นิ่ง มันตะปบบลงบนหน้าอกของหล่อนแล้วยขยี้ยขยำเหมือนเขากำลังกลัดมันเต็มที่
“อูย...พิทักษ์ พะ...พูดกันให้รู้เรื่องก่อนสิคะ...ทะ...ทำแบบนี้หวานจะขาดใจตายซะก่อนนะคะ”
“ผมนี่สิจะตายก่อนคุณ...โอว...ผมอยากจนทนไม่ไหวแล้วนะหวาน”
“อืม...พิทักษ์...แล้วนี่คุณบอกเมียคุณว่ายังไงคะนี่ หายมาแบบนี้เดี๋ยวแก้วเขาสงสัยแย่เลย”
“แก้วไม
