หลังจากวันนั้น โคลินยังคงเทียวใช้ร่างวิญญาณเข้ามาเยี่ยมเฌโรมทุกวันทั้งก่อนเข้างานและหลังเลิกงานด้วยความเป็นห่วงเพราะอ่านชาร์ตดูอาการของเขาแล้วค่อนข้างหนัก กลัวว่าถ้าฟื้นขึ้นมาแล้วอาจจะรับกับสภาพปัจจุบันของตัวเองไม่ได้
“คุณหมอ ไม่มีวิธีอื่นเลยเหรอคะ” น้ำเสียงของโจเซฟีนสั่นเครือ
“ผมคงต้องบอกให้คุณทำใจเผื่อไว้บ้าง ถ้าคุณต้องการรับคำปรึกษาเพื่ออธิบายคนไข้ ทางเรามีผู้เชี่ยวชาญที่จะช่วยคุณได้นะครับ” แพทย์เจ้าของไข้มีสีหน้ากังวลและเห็นใจเธอเป็นอย่างมาก
“ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ เขาจะฟื้นเมื่อไหร่คะ” เธอมองไปที่เตียงของเฌโรมด้วยความหวัง
“ให้กำลังใจเขานะครับ ผมเชื่อว่าเขาต้องรู้สึกได้ว่ามีคุณคอยอยู่ข้าง ๆ” เขาแนะนำโจเซฟีนก่อนขอตัวกลับ
ทว่า เธอยังคงต้องใช้เวลาพักหนึ่งเพื่อทำให้จิตใจของตัวเองเข้มแข็งก่อนที่ปลอบใจเขา โจเซฟีนจึงออกไปเดินเล่นข้างนอกห้องปรับอารมณ์
โคลินจึงปรากฏร่างจริงออกมาแล้วเอื้อมมือไ
