“อาบน้ำกันเถอะ” นักรบก้าวลงจากเตียงแล้วกอดเกี่ยวอุ้มร่างของคนไร้เรี่ยวแรง พาเข้าห้องน้ำโดยไม่สนอาการดิ้นรนของคนโดนอุ้ม ร่างของแก้วกานดาถูกวางลงใต้เรนชาวเวอร์ขนาดใหญ่ นักรบเปิดน้ำอุ่นรินรดสองร่างพร้อมกัน มือใหญ่เทครีมอาบน้ำเต็มมือ ละเลงถูตามร่างเล็กทั่วตัวทุกซอกทุกมุม แก้วกานดาจิกมือลงบนท่อนแขนแกร่ง ขาเรียวสั่นจนแทบจะยืนไม่อยู่
“อาบน้ำให้ผมหน่อยฝ้าย” แก้วกานดาเทครีมอาบน้ำลงบนมือขาวซีดของตน มือเล็กลูบไล้ไปตามแผ่นหลังแกร่งกำยำ
“ข้างหน้าด้วยฝ้าย” แก้วกานดาเลื่อนมือสอดใต้แขนแกร่งไปด้านหน้า ลูบไปตามแผงอกกว้างเรื่อยลงมาถึงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม นักรบหลับตาอย่างรอคอย หากแต่แก้วกานดายังคงใช้มือไล้วนอยู่แค่หน้าท้อง มือใหญ่จึงจับดึงมือเล็กพาลงไปสัมผัสความแข็งแกร่ง
“อืม ถูแรงๆ ขยับเร็วๆเลยฝ้าย” ข้อมือเล็กที่ถูกดึงแรงให้ไปสัมผัสความใหญ่โตของเขา ทำให้หน้าอกอวบอิ่มแนบชิดเสียดสีไปกับแผ่นหลังของช
