“มันไม่จบง่ายๆหรอกฝ้าย” ร่างใหญ่เคลื่อนตัวลุกขึ้นนั่ง รั้งขาเรียวขึ้นพาดบ่าตนเองทั้งสองข้าง กลีบดอกไม่สีหวานเบ่งบานอยู่ตรงหน้า นิ้วเรียวใหญ่กรีดลงตรงกลางร่องดอกไม้ซ้ำๆอยู่หลายครั้ง จนแก้วกานดาครางไม่เป็นศัพท์ ร่างบางบิดส่าย ใบหน้างามเหยเก นักรบมองแก้วกานดาอย่างสะใจ ปากร้อนร้ายกาจฉกวูบลงดูดดึงกลีบดอกไม้งามอย่างรุนแรงอีกครั้ง ความเจ็บแปลบระคนเสียวซ่าน ทำให้คนถูกรังแกแทบขาดใจ
“อื๊อ...คุณรบ” นักรบเร่งเร้า ด้วยการจุ่มลิ้นแทงลงร่องรักสลับกับการปาดเลียติ่งไตกดเน้นรุนแรง แก้วกานดาจิกมือลงบนผ้าปูที่นอนเพื่อระบายอารมณ์เสียวซ่าน มือใหญ่เลื่อนมาบีบเคล้นเต้าอวบหยุ่นอย่างรุนแรง จนเกิดร่องรอยแดงปื้นบนอกอวบขาวทั้งสอง
“อ๊ะ...คุณรบ ฝ้ายไม่ไหวแล้วค่ะ ทรมานเหลือเกิน อ๊ะๆ...อ๊าย!” แก้วกานดากระตุกร่างเกร็งค้างและสะท้านอยู่อีกหลายครั้ง นักรบจึงวางท่อนขาเรียวลง ขณะที่ตัวเองยังนั่งคุกเข่าอยู่ระหว่างกลางกายสาว ลม
