[[ คีตะ ]]
"ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนี้วะ ออกมาเที่ยวก็ช่วยทำหน้าให้มันสดชื่นกว่านี้หน่อยดิ"
เสียงจอมทัพที่บ่นอยู่ข้างๆ ยิ่งทำให้ผมหงุดหงิดกว่าเดิม ไม่รู้มันจะยุ่งอะไรกับหน้าผมนักหนา ถึงจะหน้ามุ่ยยังไงแต่ในสายตาของสาวๆ ผมก็ยังดูดีและน่าดึงดูดใจอยู่เสมอนั่นแหละ
จะมีก็แต่ต้นเตยที่มองไม่เห็นอะไรเลย มองไม่เห็นหรือทำเป็นไม่เห็นกันแน่ แต่เอ๊ะ! แล้วผมจะใส่ใจทำไมว่ายัยนั่นจะเห็นหรือไม่เห็น ถึงเธอจะไม่สนใจผม แต่ก็ยังสาวๆ อีกเกือบทั้งโรงเรียนที่สนใจผมอยู่ดี เฮอะ!
"เออ! เมื่อกี้ฉันเห็นต้นเตยแวบๆ ดูเหมือนจะมากับไอ้ต้นน้ำสองคน ตกลงสองคนนั้นมันยังไงกันแน่วะ เพิ่งเจอกัน เพิ่งรู้จักกัน แต่ดูท่าทางสนิทกันมาก แถมตอนอยู่ในห้อง มันก็ชอบถามถึงเธอบ่อยๆ หรือว่าสองคนนั้นจะ..."
ปัง!!!
ผมตบโต๊ะเสียงดังด้วยความหงุดหงิดแบบทะลุปรอท
"หยุดพูดซะทีได้ไหม ช่วยนั่งเงียบๆ เหมือนหลักกิโลได้ไหมวะ คนยิ่งหงุดหงิดอยู่"
"แล้วแก
