ผู้หญิงข้า ใครอย่าแตะ

2428 คำ

[[ คีตะ ]] เมื่อวานหลังจากมาส่งต้นเตยถึงบ้านแล้ว ไอ้จอมทัพก็โทรศัพท์มาบอก ว่าเพื่อนกลุ่มที่ไปเที่ยวสยามด้วยกันเมื่อวันเสาร์ มีเรื่องกับโรงเรียนข้างๆ ผมก็เลยรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปทันที ตอนแรกคิดว่าพอเคลียร์กันเสร็จก็จะกลับ แต่ดันกลายเป็นว่าไม่จบง่ายๆ กว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาเข้าเกือบตีสาม ยังดีที่โทร.บอกแม่ก่อนแล้ว เลยไม่ต้องกลัวว่าท่านจะบ่น หลังจากกลับมานอนได้ไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องตื่นไปโรงเรียน ผมต้องแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน พอแต่งตัวเสร็จก็คว้ากระเป๋าจะลงไปกินข้าวเช้า แต่พอเปิดประตูออกไปก็ตกใจ เมื่อต้นเตยที่อยู่ห้องข้างๆ ก็เปิดประตูออกมาพร้อมกัน "เฮ้ย! ทำไมสภาพเป็นแบบนี้" สภาพของเธอตอนนี้ไม่ต่างจากหมีแพนด้าเลย เหมือนคนอดหลับอดนอนมาทั้งคืน แถมยังยืนโงนเงนๆ เหมือนจะล้มอยู่ตลอดเวลา "สภาพยังไงก็ไม่ต้องยุ่ง" ดูสิ คนอุตส่าห์เป็นห่วง ถามดีๆ ยังจะทำหน้าเหวี่ยงใส่กันอีก "คิดว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม