[[ ต้นเตย]]
ฉันตื่นขึ้นมาในช่วงบ่าย หลังจากที่ได้นอนมาหลายชั่วโมง ก็รู้สึกมีแรงและสดชื่นขึ้นมาหน่อย และพอฟ้าใสโทร.มาบอกว่า หลังเลิกเรียนจะแวะมาหา ฉันเลยคิดว่าจะลุกไปอาบน้ำแต่งตัวรอดีกว่า
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฟ้าใสก็มาถึงที่บ้านพร้อมกับจอมทัพ ทำเอาคีตะอดแซวไม่ได้ว่าสองคนนี้นับวันยิ่งตัวติดกันอย่างกับปาท่องโก๋
หลังจากถามไถ่สารทุกข์สุกดิบฉันแล้ว จอมทัพก็แยกไปคุยกับคีตะบนห้อง ส่วนฉันกับฟ้าใสยังคงนั่งคุยกันต่อในห้องนั่งเล่น
"เออนี่ ต้นน้ำฝากมาถามด้วยนะว่าเธอเป็นยังไงบ้าง ดูท่าทางก็คงอยากมาหาเหมือนกัน ตกลงว่าเธอกับหมอนั่นยังไงกันแน่"
ยัยฟ้าใสกระซิบเบาๆ พอให้ได้ยินกันแค่สองคน
"ยังไงอะไรล่ะ ไม่มีอะไรสักหน่อย"
ทำไมยัยนี่ชอบคิดแบบนี้อยู่เรื่อยเลย คิดว่าคนนั้นชอบฉันบ้าง คนนี้ชอบฉันบ้าง
"ไม่มีอะไรจริงอะ แล้วคีตะล่ะ ถึงไหนแล้ว"
อะไรถึงไหนอีก เฮ้อ!
"อะไรถึงไหนของเธอ ไม่มีอะไรและไม่ถึงไหนทั้งนั้น
