แพรลายมังกร (เจฟ+แพรวา nc20+)

ตอนที่ 3 ใส่ยา

เจฟ part

ไม่ถึง 20 นาทีไอ้ตินก็มาส่งผมถึงคอนโด ผมหันไปสั่งงานลูกน้องให้ไปดูแลที่ร้านต่อ แล้วผมก็ประคองแพรวาขึ้นมาข้างบน คอนโดนี้ผมไม่ค่อยได้อยู่เท่าไหร่ ส่วนมากจะอยู่ร้าน กับที่บ้านมากกว่า ส่วนที่นี่จะใช้เวลาหิ้วสาว ๆ มากินก็แค่นั้น

"นี่ผ้าขนหนู เธอไปอาบน้ำก่อน เสร็จแล้วค่อยมาใส่ยา"

ผมยื่นผ้าขนหนูสีขาวสะอาดให้เด็กสาวตรงหน้า เธอพยักหน้าแล้วรับผ้าไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ แพรวาคงจะยังตกใจกลัวกับเหตุการ์เมื่อกี้อยู่ คนตัวเล็กหอบเอาร่างกายที่มีแต่ร่องรอยบอบช้ำหายเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนผมก็จัดการหาเสื้อผ้าให้เธอเปลี่ยน ที่นี่เป็นห้องผู้ชาย จะมีเสื้อผ้าผู้หญิงได้ยังไง ผมเลยได้แต่หยิบเสื้อยืดสีฟ้าอ่อนตัวใหญ่มาเตรียมให้เธอใส่แก้ขัดไปก่อน ไม่นานนักแพรวาก็ออกมาจากห้องน้ำ โดยมีผ้าขนหนูผืนเดียวห่อหุ้มร่างกายเอาไว้

"นั่งลง ฉันจะใส่ยาให้"

ผมบอกเธอให้นั่งลงบนเตียงนอนที่อยู่ในห้องนอนส่วนตัวของผม เด็กสาวทำตามอย่างว่าง่าย เธอนั่งลงบนปลายเตียงแล้วหันหลังให้ผมใส่ยา ยิ่งมองก็ยิ่งสงสาร ผิวขาวเนียนตอนนี้กลับเต็มไปด้วยร่องรอยของคนซาดิสต์ ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อยาใส่แผลโดนบริเวณที่มีเลือดซึมออกมา

"แสบนิดนึง ทนหน่อยนะ"

ผมคอยปลอบประโลมเธอ เผื่อจะหายกลัวบ้าง ไอ้เรื่องปลอบใจผู้หญิงนี่คืองานถนัดของผมเลยล่ะ ก็ผมทำงานกับผู้หญิง หลายต่อหลายครั้งก็ต้องคอยปลอบใจพวกเธอเวลาเจอลูกค้าไม่ดี

"หันหน้ามาสิ จะได้ใส่ยาข้างหน้าให้"

ผมเอ่ยบอกเมื่อทายาที่ข้างหลังของเธอเรียบร้อยแล้ว แพรวาหันหน้ามาหาผม โดยที่มือเล็ก ๆ ของเธอก็ยังจับผ้าขนหนูที่พันตัวเองไว้แน่น

"ถ้าไม่เปิดผ้าออกฉันจะใส่ยาให้เธอได้ยังไง ไม่ต้องอายหรอก ฉันเห็นมาเยอะแล้ว"

ใบหน้าขาวเนียนเปลี่ยนสีจนกลายเป็นสีแดง แล้วค่อย ๆ เลื่อนมือที่เกาะกุมผ้าขนหนูออก ดวงตากลมเป็นประกายตอนนี้หลับตาปี๋ด้วยความอาย ร่องรอยความฟกช้ำด้านหน้าแทบจะไม่แตกต่างจากข้างหลังเลย ดอกบัวตูมคู่สวยเต็มไปด้วยร่องรอยถูกกัด โดยเฉพาะที่ยอดดอกบัวงามคู่นั้น

"อื้อ คุณอย่าโดนตรงนั้น"

เสียงเล็กหวานเอ่ยออกมาทักเมื่อผมทายาลงไปตรงยอดดอกบัวของเธอ

"แสบเหรอ ทนนิดนึงนะ"

"ปะ เปล่า คือ มัน เอ่อ"

ไม่ต้องรอให้เธอพูดจบผมก็พอจะเดาออกว่าตอนนี้เด็กสาวกำลังรู้สึกวาบหวาม เมื่อปลายนิ้วป้ายยาลงไป เพราะยอดสีชมพูมันแข็งชูชันขึ้นมาท้าทายนิ้วของผม นี่เป็นครั้งแรกที่ผมลำบากใจที่สุดในการถูกเนื้อต้องตัวผู้หญิง เนื้อตัวของสาววัยแรกแย้มที่เต่งตึงไปซะทุกส่วนมันทำให้ผมต้องแอบกลืนน้ำลายลงคอ

"อื้อ อือ"

เสียงหวานยังลอดออกมาเบา ๆ ทุกครั้งเมื่อโดนสัมผัส หลังจากทายาที่ดอกบัวคู่นั้นเสร็จแล้ว ก็ต้องเลื่อนลงมาทาที่โคนขาของเธอ

ผมค่อย ๆ เลื่อนขาเรียวเล็กของเธอให้แยกออกเล็กน้อยเพื่อที่การทายาจะได้สะดวกขึ้น แต่บริเวณที่โดนกระทำนั้นมันอยู่ใกล้เนินสาวของเธอเหลือเกิน เมื่อขาเล็กแยกออกจากกันก็ทำให้เห็นไปถึงเม็ดสาวที่อยู่ตรงกลาง ตอนนี้น้ำลายผมแห้งจนฝืดคอ แต่ถึงกระนั้นก็ต้องจำใจฝืนกลืนลงไปเพื่อข่มอารมณ์ของตัวเองที่กำลังร้อนรุ่ม ความสาว ความน่ารัก ความขาวของเธอ บอกตามตรงว่าผมอยากจับยัยเด็กนี่นอนลงไปแล้วยัดท่อนมังกรใส่ให้รู้แล้วรู้รอด เด็กสาวหน้าตาใสซื่อทำไมมันยั่วอารมณ์ผมได้มากขนาดนี้ แต่ก็นั่นแหละครับ ทำได้แค่คิด แล้วก็หลับหูหลับตาข่มอารมณ์หื่นของตัวเองทายาให้เธอจนเสร็จ

เมื่อเสร็จจากการทายา แพรวาก็รีบเอาผ้าขนหนูขึ้นมาพันร่างกายเธอเอาไว้เหมือนเดิม ซึ่งก็นับเป็นเรื่องที่ดี ขืนผมยังเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของเธอนานกว่านี้อาจจะควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วก็เป็นได้ ผมยื่นเสื้อยืดให้ เด็กสาวรับไปใส่โดยไม่พูดอะไรออกมา

"คืนนี้เธอก็นอนที่นี่แหละ ไม่มีใครอยู่ เดี๋ยวฉันสั่งอะไรมาให้กิน แล้วพรุ่งนี้จะให้คนเอาเสื้อผ้ากับของใช้มาให้"

ผมบอกเธอเสร็จก็ออกจากห้องไป ที่ร้านยังมีงานให้ต้องเคลียร์อีกเยอะ ระหว่างที่เดินลงไปรอลูกน้องมารับก็ไม่ลืมสั่งไก่ทอดเจ้าดังมาให้เธอกินแก้หิว

/////////////

แพรวา part

ฉันเอนตัวลงนอนกับที่นอนนุ่ม น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย ทั้งอนาถ ทั้งเสียใจ ทั้งสมเพชกับชีวิตตัวเองเหลือเกิน นี่แค่วันแรกฉันยังเจอเรื่องหนักหนาสาหัสขนาดนี้ แล้วต่อไปจะขนาดไหน ผู้ชายคนนั้นเขาซื้อฉันมาตั้งสามล้านเชียวนะ เขาคงไม่ซื้อฉันมาเลี้ยงฟรี ๆ หรอก

ฉันชื่อแพรวา พึ่งจะอายุ 17 ปีเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ความจริงฉันก็ถือว่าเป็นลูกคุณหนูคนนึง ที่บ้านจัดว่ารวยอยู่ในขั้นเศรษฐี้ร้อยล้าน แต่ว่านั่นมันก็เป็นเรื่องของเมื่อก่อน ตอนที่ฉันพึ่งขึ้น ม. 4 ช่วงนั้นพ่อติดการพนันหนักมาก เข้าบ่อน ไปคาสิโนเกือบทุกวัน กิจการ บริษัท ที่ร่วมกันสร้างมากับแม่ของฉัน พ่อก็เอาไปขายเล่นการพนันจนหมด บ่อนนี้ไม่ให้เข้า พ่อก็ไปบ่อนอื่น จนสุดท้ายแม่ฉันก็ล้มป่วยตรอมใจจนเสียชีวิตเมื่อปีที่แล้ว ฉันอดทนบากบั่นจนเรียนจบ ม.6 วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย แต่พ่อก็พาฉันมาขายเพื่อใช้หนี้พนัน ฉันไม่มีทางเลือกเมื่อพ่อเอาแต่อ้างบุญคุณที่เลี้ยงฉันมา แต่ตัวฉันเองก็ไม่อยากให้พ่อโดนฆ่าตายตอนนี้ จึงได้จำใจทำตาม

ขณะที่กำลังคิดตัดพ้อชีวิตตัวเอง กริ่งหน้าห้องก็ดังขึ้น พอเดินไปเปิดประตูก็เห็นเป็นพนักงานส่งอาหารของร้านไก่ทอดเจ้าดัง ฉันรับกล่องไก่ทอดมาแล้วรีบเดินตรงไปที่โต๊ะกินข้าวทันที เรื่องอื่นค่อยคิดวันหลัง ขอกินกับนอนเอาแรงไว้ก่อนก็แล้วกัน อย่างน้อย ๆ ผู้ชายคนนั้นก็คงไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรมากมายนัก

//////////////