ภายในห้องพระบรรทม
ร่างอ้วนกลมเต็มไปด้วยขนนุ่มนิ่มสีขาวดุจหิมะ นอนขดกายอยู่ภายในอ้อมอกกว้างขององค์ชายรูปงาม แมวน้อยเยี่ยนเยี่ยน อยู่ในอ้อมกอดขององค์ชายหนุ่มอยู่ตลอดเวลา แม้ในยามนิทราพระองค์ก็นำเจ้าแมวน้อยมากอดเอาไว้แนบอกจนนิทราไปพร้อมกัน เจ้าแมวน้อยจากคราแรกที่คอยหลบเลี่ยงมาโดยตลอด มิยอมให้กกกอดและนอนอยู่ในอ้อมแขนของพระองค์เสียเท่าใด
หากแต่มาบัดนี้เมื่อวันเวลาผ่านพ้นไปนับตั้งแต่เดินทางรอนแรมกลางป่ามาด้วยกัน ในยามนี้เจ้าแมวน้อยแสนสวย ยินยอมที่จะนอนขดกายอยู่ภายใต้อ้อมกอดองค์ชายรูปงามด้วยความเต็มใจ ทั้งสองอยู่ภายใต้อ้อมกอดซึ่งกันและกันในค่ำคืนพระจันทร์เต็มดวง ท้องฟ้าเบื้องบนเต็มไปด้วยดวงดาวมากมายนับหมื่นล้านดวง สาดแสงแห่งดวงดาวลงมาเบื้องล่างจนสว่างเรืองรองไปทั่วผืนปฐพี
แสงเรืองรองจากพระจันทร์เต็มดวงในค่ำคืนนี้ ค่อยๆ สาดแสงเข้ามาภายในห้องพระบรรทมส่วนพระองค์ แสงแห่งจันทราลอดเข้ามาทางหน้าต่าง
