พระเนตรสีน้ำตาลอ่อนคู่สวยทอดพระเนตรสตรีในอ้อมพระกรเขม็ง ก่อนจะสะบัดพระเศียรไปมาเพื่อขับไล่ความมึนงงพลางปิดพระเนตรลงทันใดเพื่อปรับสายพระเนตรใหม่ ว่าสิ่งที่พระองค์ทรงทอดพระเนตรอยู่ในขณะนี้ คงเป็นภาพหลอนลวงตาเสียกระมัง
“นี่ข้าเห็นภาพหลอนลวงตาเป็นตุเป็นตะถึงเพียงนี้เชียวรึ เหตุใดจึงเห็นเยี่ยนเยี่ยนกลายร่างเป็นเสี่ยวเยว่ไปได้ มิหนำซ้ำยังเห็นเทือกเขาบนสรวงสวรรค์ที่ข้าเคยวาดปรากฏอยู่บนท้องฟ้าได้อีก ท่าจะบ้าแล้ว!” รับสั่งรำพึงอยู่ภายในพระทัย ก่อนจะค่อยๆ เปิดพระเนตรขึ้นมาช้าๆ พร้อมแหงนพระพักตร์ขึ้นเพื่อทอดพระเนตรท้องฟ้าเบื้องบน
ครั้นทรงเปิดพระเนตรขึ้นมาอีกครั้ง เหนือผืนฟ้าเบื้องบนซึ่งปรากฏเทือกเขาจันทราเมื่อครู่ที่ผ่านมา บัดนี้ได้เลือนหายไปโดยพลันทันทีที่เปิดพระเนตรขึ้นมาอีกครั้ง ท่ามกลางรอยแย้มสรวลขององค์รัชทายาทรูปงาม แต่แล้วกลับต้องหยุดชะงักเมื่อในอ้อมพระกรยังคงหนักอึ้งอยู่เช่นเดิม ก่อนจะก้มลง
