บ่าวรับใช้ด้านนอกเรือนต่างมองไปที่ประตูเรือนที่ปิดสนิทอยู่เพราะด้านในเป็นเสียงหยอกล้อกัน มีเงาวูบไหวไปมาของคนด้านในวิ่งไปวิ่งมา เสียงหัวเราะกันอย่างสนุกสนานพวกเขาก็รับรู้ได้ถึงความสุขเป็นข้ารับใช้ในจวนตระกูลเฉินของท่านแม่ทัพสุขสบายมีความสุข มีรางวัลตามความขยันไม่เคยมีการถูกเฆี่ยนตีหากไม่ทำผิดร้ายแรง พวกเขาเตรียมตัวเตรียมใจแล้วว่าชีวิตนี้จะอยู่เป็นบ่าวรับใช้ในเรือนหากมีลูกมีหลานก็ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มิต้องออกไปดิ้นรนที่จวนอื่นให้ลำบากกายลำบากใจดังเช่นสหายในจวนอื่นๆ
วันงานเทศกาลสิ้นสุดฤดูหนาว ช่วงเช้าตั้งแต่ยามเฉินจนกระทั่งปลายยามเว่ยเป็นเวลาที่ขุนนางแต่ละตระกูลจะพาบุตรหลานทั้งบุรุษและสตรีที่ยังมิออกเรือนไปถวายพระพรและรับคำอวยพรจากในวังหลวง มีการพบปะและเลี้ยงน้ำชาที่จัดขึ้นในตำหนักกลาง ก่อนยามเฉินรถม้าของตระกูลเฉินก็พาสองพ่อลูกมาถึงประตูพระราชวัง ด้านข้างมีสาวใช้ได้หนึ่งนางเท่านั้น เป็นหลี่เอ
