“ลูคัส… แพทกลับมาแล้วค่ะ” เมื่อถึงเวลาเที่ยงกว่าๆ พัทธิราก็กลับมาถึงบ้านตามที่นัดหมายกับลูคัสเอาไว้
“แพท! ผมเก็บอึไก่กุ๊กอยู่!” กิจกรรมที่เขากำลังทำอยู่ ทำให้ขาของพัทธิราก้าวไปที่หน้าห้องน้ำอย่างอัตโนมัติ
“โอ้โห... ไม่เกลียดแมวเหรอคะ” เธอจำได้ขึ้นใจเลยล่ะว่าสามเดือนก่อน ผู้ชายคนนี้บอกว่าไม่ชอบแมวมากแค่ไหน แต่สามเดือนให้หลัง เขากำลังเก็บอึแมวในกระบะทรายใส่ถุงขยะอย่างไม่รังเกียจ
“คนเรามันเปลี่ยนแปลงกันได้นะค้าบบบ ขนาดผู้ชายหล่อๆ อย่างผม ปกติไม่ชอบผู้หญิงเอเชีย ตอนนี้กลับหลงรักหัวปักหัวปำ”
“เวอร์...” พัทธิราดีใจที่เขาบอกความรู้สึกของตัวเองออกมาง่ายๆ แบบนี้ แม้ว่ามันจะไม่โรแมนติกหรือหวานจนมดขึ้น แต่เธอก็สัมผัสได้ว่าเขาพูดออกมาจากใจจริงๆ
“ทำไมหน้าเครียดแบบนี้ล่ะ” ลูคัสหันมามองหน้าเธอก็รู้สึกว่าเธอน่าจะมีความกังวลบางอย่างอยู่ในใจ
“ไปเที่ยวกันไหม”
“อะไรนะ!” เมื่อคืนยังไล่เขากลับไป แต่วันน
