"ไอ้ศิลา" ติณณภพพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ก่อนจะตรงเข้ามาหวังจะทำร้ายศิลาที่ยืนอยู่ตรงหน้าแต่กลับโดนการ์ดทุกคนในบ้านยกปืนขึ้นเล็งมาที่ตัวเป็นทางเดียวจนจำใจต้องถอยตัวกลับมายืนที่เดิม...
"พ่อเลี้ยงพูดว่าไงนะคะ เหมยเหมยเป็นเมียคุณงั้นเหรอ" เจนิสถาม ออกมาพลางลอบมองไปที่มือหนาที่กอดเอวของเหมยเหมยเอาไว้
"ขอโทษคนของฉันแล้วไสหัวออกไป" ศิลาเมินคำพูดของหญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง "ถ้าไม่ขอโทษเมียฉัน อย่าหวังว่าฉันจะให้ออกไปจากไร่"
"คุณแม่" เจนิสผละมือที่กอดแขนติณณภพเอาไว้ รีบเดินมาหาคุณแม่ตัวเองที่นั่งมองเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่ด้วยท่าทีใจเย็น เพียงแค่นั้นคุณหญิงนิราก็หยัดตัวลุกตรงมาหยุดอยู่ตรงหน้าศิลาทันที
"ฉันไม่คิดว่าคนแบบพ่อเลี้ยงศิลาที่อินในอุดมการณ์นักหนา จะมาตกม้าตายเพราะผู้หญิง แถมไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีซะด้วย ก็แค่เด็กที่ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนเพราะแม่ตาย" ประโยคจากคุณห
