เข้ากับเรียวปากสีชมพูอิ่มของเธอ ตุลย์ขยับใบหน้าไปมาเล็กน้อย บังคับริมฝีปากของบัวสวรรค์ที่ปลิ้นไปปลิ้นมาเพราะอาการขัดขืน ไม่ยินยอมง่ายๆ หากท้ายที่สุด บัวสวรรค์ก็จำต้องยอมให้เขาบดคลึงมันเข้าด้วยกันอย่างบ้าคลั่ง “อย่างนั้นแหละ…ดีมาก” ตุลย์ชม น้ำเสียงทำทีเหมือนสอน ครู่ต่อมา…ปากต่อปากก็แนบเนียนไปด้วยกัน เขามอบจูบอันดูดดื่มจนเธอลืมอาการสำลักน้ำไปสิ้น เรียวลิ้นสากของเขา พลิกพลิ้วพัลวันอยู่กับปลายลิ้นอ่อนนุ่มของเธอ ส่งความรู้สึกซาบซ่านหวั่นไหวไปทั้งตัว บัวสวรรค์ถึงกับต้องจิกเกร็งมือทั้งสองข้างกับพนักของเตียงอาบแดดด้วยความลืมตัว จิตใจที่เคยเข้มแข็ง จู่ๆ ก็ยวบไหว ระทดระทวยไปกับลีลาการจูบอันเร้าใจของเขาอย่างไม่น่าให้อภัยตัวเอง ตุลย์มอบจูบอันเร่าร้อนและแสนหวาน ดำเนินไปอย่างนุ่มนวลและเนิ่นนาน กระทั่งเสียงร้องของใครอีกคนดังขึ้นขัดจังหวะ “จ๊ากกก!...หนังสด” สิงห์ซึ่งพรว