17.00 น.
“คุณทิวยังไม่กลับเข้ามาอีกเหรอคะน้องขวัญ” เป็นเสียงของพี่ส้มที่มายืนคุยกับฉันที่โต๊ะ
“ยังเลยค่ะ สงสัยคุยสนุกอยู่กับลุงเริงค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นพวกพี่กลับก่อนนะคะ” ฉันโบกมือลาพี่ส้มกับพี่กลาง แล้วก็เห็นพี่หนึ่งกำลังเก็บของอยู่ เธอก็โบกมือลาฉันเช่นกัน
ฉันเดินออกไปมองที่หน้าต่าง มองผ่านสายฝนที่กำลังตกปรอยๆ อยู่ด้านนอก ก็เห็นว่ามีคนกำลังวิ่งมา ไม่ใช่คุณทิวเขา ฉันจำรูปร่างของเจ้านายได้ คนคนนี้น่าจะเป็นพี่อันหรือไม่ก็พี่นุ เพราะพี่สองคนรูปร่างคล้ายกันมาก แต่พี่อันจะสูงกว่าพี่นุเล็กน้อย
“มีอะไรคะพี่นุ” ฉันเดินไปที่ประตูพอดีกับที่พี่นุเปิดประตูเข้ามาด้วยหน้าตาตื่น
“คุณทิวถูกแทง น้องขวัญตามพี่มาเร็วครับ” พี่นุเดินไปคว้ากุญแจรถประจำออฟฟิศในห้องทำงานของคุณทิวเขา แล้วรีบวิ่งออกไปทันที
“เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ” ฉันตั้งสติรีบคว้ากระเป๋าและวิ่งตามพี่นุมาทันที
“ไม่หนักครับ แต่ต้องส่งโรงพยาบาล
