อยู่ดีๆก็ได้สามีเป็นเซียน

เมื่อไหร่เจ้าจะพาข้าไปสวรรค์

หยางที่ 10

เมื่อไหร่เจ้าจะพาข้าไปสวรรค์

ฝูหยวนหยวนจำได้แล้ว จู่ๆ นางก็เห็นภาพบางอย่างในหัว ขณะที่แท่งเนื้อเจ้าพังพอนสอดใส่เข้ามาในกายนางจนสุด เวลานั้นเองภาพต่างๆ ในอดีตก็แล่นเข้ามาในสมองนาง

นางจำได้ว่าเมื่อก่อนนางเป็นภรรยาเขาจริงๆ เพียงแต่นางหนีตามเขาไป จริงๆ แล้วนางเป็นศิษย์ผู้หนึ่งของไท่ซ่างเหล่าจวิน

นางเป็นนางเซียนน้อยอยู่ในตำหนักท่านผู้เฒ่า อยู่มาวันหนึ่ง นางลงมาเที่ยวเล่นบนโลกมนุษย์ หลังจากนั้นนางก่อเรื่องก่อราวมากมาย จนในที่สุดก็เสียตัวให้กับเจ้าปีศาจพังพอนขาวตัวนี้

เนื่องจากนางทำผิดกฎสวรรค์ นางอยู่กับเจ้าพังพอนได้ไม่กี่ปีก็ถูกทหารสวรรค์ตามล่า

จนสุดท้ายนางหนีไม่รอดต้องถูกอสนีบาตสวรรค์ลงทันจนวิญญาณแตกสลาย เมื่อนางนึกถึงเรื่องในอดีตได้เช่นนี้ ก็คงหมายความว่า หลังจากนางตายไป เจ้าพังพอนขาวตัวนี้ตามรวมเศษซากวิญญาณของนางจนครบ

แล้วฟื้นคืนชีพนางขึ้นมาอีกครั้ง

“อ่า อ่า อ่า ไป๋หลางเสีย