หยางที่ 9
รับข้าเป็นศิษย์ด้วยเถอะ
ภายในป่าบนเขาหลังสำนัก พังพอนขาวกำลังวิ่งไล่กวางตัวหนึ่งอยู่ “…”
“ท่านเทพท่านรอก่อน!” ลู่เสินไม่สนใจ เขาตั้งหน้าตั้งตาวิ่งหนีสุดชีวิต หลายเดือนมานี้เขาปวดหัวกับเจ้าปีศาจตัวนี้ยิ่งนัก
“เจ้าไม่ต้องมาตามข้าแล้ว ยังไงข้าก็ไม่รับเจ้าเป็นศิษย์!”
“โถ่ ท่านเทพ ท่านรับข้าเป็นศิษย์เถอะนะ ท่านคิดดูให้ดี รับข้าเป็นศิษย์มีแต่ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง”
ไป๋หลางไม่ละความพยายาม เมื่อคืนเขาเพิ่งคิดหาเหตุผลดีๆ ได้ วันนี้จะอย่างไรถึงต้องบังคับขู่เข็ญ เขาก็ต้องทำให้ท่านเทพรับตนเองเป็นศิษย์ให้ได้
“แฮก แฮก แฮก” เจ้ากวางทั้งวิ่งทั้งกระโดดข้ามหินก้อนนั้นก้อนนี้ ยามนี้เขาเหนื่อยจนหมดแรงหนีแล้ว
“เจ้ามีอะไรก็ว่ามา ข้าเหนื่อยแล้ว ขี้เกียจวิ่งแล้ว”
“ฮ่า ฮ่า ท่านเทพ ท่านลองคิดดูที่ข้าจะกล่าวสมควรค่าแก่การให้ให้ท่านรับข้าเป็นศิษย์หรือไม่”
“เจ้ากล่าวออกมา รับหรือไม่อยู่ที่ข้า”
“ท่านเ
