“กลับมาแล้วเหรอ หายหน้าหายตาไปนานเลยรู้ไหมเนี่ยว่าน้าคิดถึงจะแย่แล้ว” บุหลันยิ้มหน้าบานทันทีที่มินรดาปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับฝูงหมาเจ้าถิ่นที่อาสาเป็นบอดี้การ์ดมาส่งถึงบ้าน “มุกก็คิดถึงค่ะ อยากทานข้าวแกงฝีมือน้าหลันใจจะขาดแล้ว” แขนเรียวอ้าออกทั้งสองข้าง พลางวิ่งไปกอดบุหลันเหมือนเด็กตัวน้อย ๆ “งั้นก็รีบขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าเลย เดี๋ยวน้าแกงเสร็จจะได้ลงมากิน เห็นพี่เราก็ว่าจะกลับมาวันนี้เหมือนกันเนี่ย” “พี่เหมบอกมุกแล้วล่ะจ่ะ” หญิงสาวพยักหน้าหงึก ก่อนหน้านี้เหมันต์ก็บอกไว้แล้วว่าเขาจะกลับมาเพื่อเอาเอกสารที่เธอเตรียมไว้ไปให้ภีมวัฒน์ “ถ้าอย่างนั้น มุกขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ” คนตัวเล็กหมุนตัวขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน รีบปิดประตูห้องนอนทันทีก่อนจะหยิบที่ตรวจครรภ์ที่ซื้อติดมือขึ้นมา ทำใจอยู่ครู่ใหญ่สุดท้ายมือเรียวจึงตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาแล้วหายเข้าไปในห้องน้ำ หลังจากอ่านคู่มือและวิธีใช้จนละเอียด มิน