Chapter 8

2028 คำ

“นี่ๆ น้ำมาแล้ว”หลินเพื่อนของฟารินที่ไปซื้อของพร้อมโฟวางแก้วน้ำให้ “ระวังมันหยดเปื้อนเสื้อ” ลีวายแกะหลอดก่อนปักลงแก้วน้ำหวานสีแดงส่งให้ฟาริน “ขอบคุณค่ะ” "เดี๋ยวนะ นั่นพี่ลีวายทำงานให้แกเหรอริน?"หลินเอ่ยเมื่อหันไปเห็นงานของฟารินอยู่ตรงหน้าลีวาย "ให้พี่ลีวายช่วย" "พี่โฟ ช่วยบางดิ"หลินเอ่ย "พี่ไม่เก่งเท่าไอ้วายหรอก ไม่รอด"โฟเอ่ย "ไม่ได้เรื่องเลยพี่รหัสใครวะ โว๊ะ"หลินเอ่ย "พี่เริ่มให้ที่เหลือทำต่อเองนะ"ลีวายเอ่ย "โอเคค่ะ" "อีกสองบวัน วันเกิดไอ้วายนะน้องๆ"โฟเอ่ย "จริงเหรอคะ ฉลองที่ไหนเราไปด้วย"หลินเอ่ย "พวกพี่นัดกันดื่มที่คอนโดเจ้าของงานครับ ไปมั้ย"โฟเอ่ย "หลินไป ของฟรี"หลินเอ่ย "โอยยงก"โฟเอ่ย "ไปมั้ยครับ"ลีวายหันมาถามฟรินที่นั่งฟังนิ่งๆ" "ปะ..ไปค่ะ" "ไม่มีคนอื่นหรอก มีพี่ ไอ้วาย ไอ้ตั้ม ไอ้เติ้งแค่นั้น ไอ้วายมันไม่ค่อยชอบให้คนนอกเข้า"โฟเอ่ย หลังจากแยกย้ายกันเข้าเรียน ฟารินเอา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม