เมื่อโลกเหวี่ยงเราให้มาเจอกัน

บทที่12

ฉันเดินกลับมายังเตียงหนานุ่มที่ถูกจัดไว้สำหรับคู่รักก่อนจะทิ้งตัวลงด้วยความรู้สึกที่โคตรจะเฟล อุตส่ารีบวิ่งกลับมาแท้ๆ

" ว๊ายย อะไรน่ะ!! "

ขณะที่ฉันทิ้งตัวลงเตียง ก้นฉันก็นั่งไปโดนเข้ากับอะไรแข็งๆ สักอย่าง

" ขาผมเอง " หมอนั่นเอ่ยเบาๆ

ค่อยยังชั่ว นึกว่าผีหลอกซะอีก

" นายนี่เอง ตกใจหมดเลยฉันก็คิดว่าผีเจ้าที่น่ะสิ! "

ฉันโวยวายพร้อมกับเดินไปเพื่อจะเปิดไฟให้ห้องมันสว่าง ตอนนี้มันวังเวงเกินไป

" อย่าเปิดครับ ผมมะ...ไม่อยากให้คุณเห็นผมอ่าาา ตะ...ตอนนี้ "

หมอนั่นเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าและขาดช่วงพอสมควร ถ้าให้เดายาคงยังไม่หมดฤทธิ์สินะ

" โอเค งั้นนายก็รีบกินยาก่อนนะ "

" ไม่ใช่ยาอย่างว่าใช่มั้ยครับ "

หลังจากที่กินยาลงไปแล้วหมอนั่นก็ถามฉันด้วยสีหน้าระแวง ตอนนี้สายตาฉันเริ่มจะชินกับความมืดได้บ้างแล้วเลยพอจะรู้ว่าหมอนั่นมองหน้าฉันเหมือนไม่ไว้ใจ

" ไม่เชื่อใจฉันรึไง ถ้าฉันจะปั้มนายน่ะมันง่ายมากไม่ต้องใช้ยาให้ยุ่งยากหรอกหรือว่านายจะให้ฉันพิสูทน์ก็ได้นะ! "

ฉันยิ้มร้ายก่อนจะผลักหมอนั่นให้นอนลงไปแล้วพาร่างบางในชุดเดรสรัดรูปของฉันตามไปทันที มือเรียวเล็กของฉันแตะลงไปที่หัวนมอันแสนเซ็กซี่นั้นแล้วสะกิดยอดมัน

" ยะ...อย่าครับ อ่าาา "

" เมื่อกี้นายว่าไงนะ "

ฉันทำเป็นไม่ได้ยิน ก่อนจะใช้สองนิ้วบีบคลึงหัวนมนั้นไปด้วย มืออีกข้างลากไล้ไปตามกรอบหน้าอย่างยั่วยวน

" ได้โปรด...หยุดแกล้งผมเถอะ "

น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยห้ามฉันอย่างอ่อนโยนแต่สายตาคู่นั้นกลับมองเหมือนกำลังอ้อนวอนให้ฉันสนองความต้องการให้

แม้จะอยู่ในห้องที่มืดสลัวฉันก็สัมผัสได้ถึงความขี้อ้อนของเด็กคนนี้

ให้ตายเหอะ! จะปฏิเสธหรือจะอ่อยฉันกันแน่!

" ถ้าไม่หยุดผมจะ..."

" จะทำไมหรอ! "

ฉันยิ้มที่มุมปากอย่างท้าทาย ซึ่งตอนนี้หน้าฉันกับหน้าหมอนี่ห่างกันไม่ถึงคืบ ฉันขยับตัวเข้าไปใกล้ช่วงเอวของคนที่นอนให้ท่าอยู่จนแทบจะคร่อมหมอนี่อยู่แล้ว เดรสรัดรูปของฉันถกขึ้นสูงจนโชว์ขาขาวได้พอดี ฉันปลดสายเดี่ยวข้างนึงลงเพื่อเรียกความเซ็กซี่ของตัวเอง

" มองฉันแบบนี้หมายความว่าไง! นายจะบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่ดีชอบให้ท่าผู้ชายใช่มั้ยล่ะ ชิส์! "

เพราะหมอนั่นเอาแต่จ้องหน้าฉันนิ่งทำให้ช่วยเตือนสติฉันว่าควรเลิกเล่นได้แล้ว

ฉันเลยลุกขึ้นจากเอวหนานั่นเพื่อจะลงจากเตียงแต่อยู่ๆ หมอนั่นก็กระชากฉันกลับเข้าไปหาแล้วกดฉันให้อยู่ใต้อาณัติแล้วขโมยจูบแรกในรอบสองปีของฉันไป

" อื้อออ~!! "

ฉันเบิกตาโตด้วยความสับสน ลิ้นร้อนที่ฉันจินตนาการมาโดยตลอดกำลังเกี่ยวกวัดลิ้นเล็กของฉันดูดดื่ม นิ้วมือยาวค่อยๆ สอดเข้าไปใต้ชุดเดรสก่อนจะลูบคลำอยู่กับต้นขาเรียวของฉันผ่านถุงน่อง

เป็นสัมผัสที่อ่อนโยนมากและฉันก็เคลิ้มมากด้วย

" นะ..นาย หยุดก่อนซี...มีสติหน่อย อ๊าาส์~ "

หมอนั่นผละออกจากริมฝีปากฉันจนฉันมีโอกาสได้พูดบ้างแต่เหมือนจะไม่เป็นผลอะไรเพราะสันจมูกโด่งพาเอาลมหายใจร้อนรดลงไปหลังหูของฉันอย่างใจเย็นแล้วผ่านลงมายังซอกคอขาวพร้อมกับขบเม้มเบาๆ อยู่หลายครั้งก่อนจะลากสายตาอันทรงเสน่ห์มาหยุดอยู่ที่หน้าอกอวบอูมที่ตอนนี้โผล่พ้นสายเดี่ยวมาแล้วกว่าครึ่ง

" อืมมม!! แม่เสือสาวของผม! "

แววตาหมอนั่นเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

มือข้างหนึ่งกระชากเสี่ยวเดี่ยวของฉันออกจนได้ยินเสี่ยงผ้าที่ขาดจากกันก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นหน้าอกฉันแทน

มือที่ฉันเคยสัมผัสได้ถึงความนุ่มละมุน เวลานี้กำลังออกแรงบีบคลึงหน้าอกของฉันด้วยสีหน้าที่ได้อารมณ์สุดๆ จนยอดอกขึ้นเป็นตุ่มไต

ฉันเบิกตาโตอีกครั้งที่ลิ้นร้อนลากเลียรอบๆ บริเวณนั้น

" อ๊าาาาส์ นี่น่ะ...นาย อูยยยย~ "

ฉันผงกศรีษะขึ้นไปมองสัมผัสวาบหวามจากคนข้างบนตัวฉันที่กำลังดื่มด่ำกับก้อนเนื้อนุ่มที่อยู่ตรงหน้า

เมื่อไหร่ยานอนหลับจะออกฤทธิ์ สักทีฉันจะทนไม่ไหวอยู่แล้วนะ อ๊าาาส์ ส่า...เสียววว!

ที่ฉันเคยคิดเอาไว้มันไม่ใช่แบบนี้สักหน่อย ตอนนี้น้องป่าของฉันไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเลยสักนิด ถ้าขืนปล่อยให้ทุกอย่างเลยตามเลยพรุ่งนี้ฉันก็อาจจะขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่ถูกผู้ชาย "เอา" เพราะโดนยาปลุกเซ็กส์น่ะสิ!

ไม่เอาด้วยหรอก!

ฉันใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่เหลืออยู่ผลักหมอนั่นออกแต่สงสัยว่าฉันจะออกแรงเยอะไปหน่อยแทนที่จะแค่ล้มลงข้างๆ ฉันแต่กลายเป็นว่าหมอนั่นตกลงไปที่พื้นแทน

ชิบหาย!!

" น่ะ...นาย! "

ฉันรีบตามไปดูคนที่นอนแน่นิ่งอยู่กับพื้นราบ

นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ยย!!

" ฟื้นสิ ป่า ป่าได้ยินฉันมั้ย!! ตอบฉันหน่อยสิ ป่า!! "

ฉันตะโกนเรียกชื่อพร้อมกับเขย่าตัวหลายครั้งแต่หมอนั่นก็ยังไม่ได้สติอยู่ดี ฉันเลยเอาหน้าลงไปใกล้ๆ จมูกเพื่อจะเช็คว่ายังหายใจอยู่หรือเปล่า ปรากฎว่าหมอนั่นแค่สลบไป

เห้อออ! ค่อยยังชั่ว

ฉันพยายามพยุงให้ขึ้นไปนอนบนเตียงอยู่หลายครั้งแต่ก็ขึ้นไปได้แค่ครึ่งตัวเท่านั้น ไม่รู้ฉันแรงน้อยหรือเพราะหมอนี่ตัวหนักเกินไป ฉันเลยเปลี่ยนวิธีด้วยการขนหมอนกับผ้าห่มลงมาข้างล่างแทนแล้วพลิกตัวหมอนั่นให้ไปนอนบนผ้าห่มที่ถูกปูเอาไว้อย่างดี ส่วนฉันก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ

ใบหน้าหล่อเหล่าอยู่ห่างจากฉันแค่ไม่กี่เซน ลมหายใจร้อนที่พ่นออกมาอย่างแผ่วเบาทำให้ฉันอบอุ่นหัวใจได้อย่างไม่น่าเชื่อ

ยิ่งฉันได้มองปากหยักที่ปิดสนิทระยะเผาขนแบบนี้ หัวใจของฉันก็เต้นรัวแรงผิดปกติ ริมฝีปากนี้ฉันได้สัมผัสมันแล้วจริงๆ น่ะหรอแถมยัง.....อร้ายยย!!!

บ้าจริง! แค่เพียงคิดถึงตอนที่ถูกลิ้นร้อนเล่นงานยอดอกฉันก็แทบคลั่ง!! ทำไมฉันถึงไม่ยอมๆ ไปน้าาา

ระหว่างที่ฉันกำลังหงุดหงิดให้กับตัวเองอยู่นั้น หมอนี่ก็ขยับตัวตะแคงหน้ามาหาฉันแล้วเอาขามาพาดตัวฉันไว้ หนักเป็นบ้าแต่ก็รู้สึกดีเป็นบ้า สงสัยจะคิดว่าฉันเป็นหมอนข้างอยู่แหงๆ

ฉันที่นอนหันหน้าหาหมอนี้ตั้งแต่ทีแรกเลยได้ยินเสียงลมหายใจชัดขึ้น ริมฝีปากของเราสองคนก็แทบจะชนกัน

ฉันค่อยๆ หลับตาลงในอ้อมขาของเด็กผู้ชายคนที่เอาแต่เมินฉันอย่างมีความสุข จนฉันผล็อยหลับไป

ขณะที่ฉันกำลังนอนฝันหวานอยู่นั้น....

" อื้อออ~ "

ฉันพึมพำอย่างงัวเงียเพราะความเย็นจากแอร์ภายในห้องทำให้ฉันต้องกระชับหมอนข้างเอาไว้แน่นเพื่อกอบโกยความอบอุ่น

" ช่วยตื่นก่อนได้มั้ยครับ "

อยู่ๆ น้ำเสียงนุ่มทุ้มก็เอ่ยขึ้นแล้วเหมือนว่ากำลังทำอะไรกับตัวฉัน ฉันลืมตาขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดจนพบว่าหมอนั่นพยายามแกะมือฉันออกอยู่ เพราะฉันกำลังนอนกอดหมอนั่นไงล่ะ

" อย่ากวนได้มั้ยฉันจะนอน "

ฉันพึมพำในลำคอก่อนที่หนังตาจะปิดลงด้วยความง่วง

" เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นครับ หรือว่าคุณกับผม.... "

น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยด้วยสีหน้าซีดเผือดก่อนจะสำรวจดูตัวเองที่เหลือเพียงกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวเท่านั้น ส่วนฉันก็ใส่เดรสตัวเดิมแต่สายเดี่ยวเส้นเล็กถูกปลดลงไปเยอะจนนมแทบจะล้นออกมา กระโปรงก็ถกขึ้นมาเกือบจะถึงแก้มก้น

" คิดว่าไงล่ะ! "

ฉันยิ้มมุมปาก หมอนั่นก็ทำหน้าตกใจกว่าเดิมหลายเท่าก่อนจะยกมือขึ้นกุมขมับตัวเอง

"ทำไม นายไม่ใช่ผู้เยาว์แล้วไม่ใช่หรอ กลัวอะไร "

ฉันแกล้งถามต่อ

" ผมได้ป้องกันมั้ย "

หมอนั่นหันมาถามฉันด้วยความไม่มั่นใจ

นี่เขาจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้เลยหรอ อยากจะบ้าตาย! แบบนี้ห้ามพลาดไปนอนกับผู้หญิงคนไหนเชียวนะ

ฉันลุกขึ้นนั่งเพื่อจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะลุกออกไปเข้าห้องน้ำ ตอนนี้มันเกือบจะเที่ยงแล้วฉันต้องเตรียมตัวไปตลาดนัด

" ฉันจะบอกอะไรให้นะถ้าเมื่อคืนเราสองคนมีอะไรกันจริงๆ ป่านนี้นายไม่มีเรี่ยวแรงจะลุกหรอกเพราะฉันเป็นคนเซ็กจัด!

"

หมอนั่นดูอึ้งกับเรื่องที่ฉันบอกก่อนจะเอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเองเอาไว้เพราะสายตาของฉันกำลังไล่มองร่างกายหมอนั่นอยู่

ฉันเดินไปเข้าห้องน้ำกลับออกมาอีกทีหมอนั่นก็ไม่อยู่แล้ว มีเพียงโน๊ตที่วางไว้หัวเตียงในนี้เขียนด้วยลายมืออย่างเป็นระเบียบว่า

ผมต้องรีบกลับ ขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อคืนนะครับ อยากให้ผมชดใช้ยังไงก็ได้ ขอแค่ไม่ใช่เรื่องนั้นก็พอ

ฉันอ่านด้วยอาการผิดแปลก รู้สึกเหมือนกลับไปสมัยมัธยมที่ได้รับจดหมายรักครั้งแรก

จะชดใช้ให้งั้นหรอ แล้วอะไรที่บอกว่ายกเว้นแค่เรื่องนั้น

หึ! ถ้ามีครั้งที่สองสาบานเลยว่าฉันจะไม่ปล่อยนายไปแน่ เจ้าป่า

ฉันพับกระดาษใบนั้นลงไปในกระเป๋าแล้วกลับมาที่ห้องทันทีเพราะต้องเตรียมของหลายอย่างวันนี้หลังจากลงตลาดนัดฉันต้องไปขายเหล้าปั่นแทนยัยปลาที่ตลาดนัดรถไฟต่อ

ตลาดนัดรถไฟ

เหล่าวัยรุ่นน้อยใหญ่เดินกันให้ควั่กเพราะที่นี่หลากหลายไปด้วยของกินอร่อยที่เลือกไม่ถูก เสียงเพลงจากหลายร้านขับกล่อมให้วัยรุ่นที่ชอบเดินเที่ยวฟังเพลินๆ ไหนจะเพลงเพราะจากนักร้องที่กำลังเล่นสด เจ้าของเสียงก็หน้าตาดีไม่แพ้เสียงหล่อๆ นั่น

ที่สำคัญอยู่ติดกับร้านยัยปลาเลย รายนั้นดันมาติดธุระด่วนก็เลยขอให้ฉันมาขายแทน ได้ค่าเหนื่อยนิดหน่อย

" อะไรก็ได้แรงๆ ที่นึงครับ เพิ่มชอตนะครับคนสวย "

" ค่าาา "

ฉันขานเสียงหวานรับลูกค้าโต๊ะใหม่ วันนี้คนเยอะมากร้านฉันก็มีลูกค้าแวะเวียนเข้ามาไม่ขาดสายเลยตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ มีอยู่สิบโต๊ะเต็มทุกโต๊ะ

" สั่งเครื่องดื่มหน่อยครับ "

" ค่าาา "

ฉันส่งเสียงหวานรับลูกค้าใหม่อีกครั้งพร้อมกับรีบหยิบเมนูเดินไปที่โต๊ะ

" อ้าวว! พี่คนสวยนิ โลกกลมชะมัด "