บทที่15
แรงอาฆาต
ผมพาลิสาขึ้นมาบนห้อง แม่บ้านจึงช่วยกันเปลี่ยนชุดให้ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าวิญญาณนั้นอาฆาตเกินไปแล้ว ผมมองไปที่น้องปุ๊กตอนนี้เธอเหมือนพยายามสื่ออะไรบางอย่างจนเธอเลือดกำเดาไหลผมเลยให้เธอพักก่อน
“ไอ้สิบทิศหรือว่าจะย้ายโลเคชั่นดีวะ”
“ย้ายไปก็เท่านั้นค่ะพี่ภัทร เขาเจอคนที่เขาตามหาแล้วและเขาจะตามไปทุกที่ พวกเราที่นั่งกันอยู่ล้วนมีเวรมีกรรมต่อกันมาทั้งนั้น ตอนนี้หนูสื่อสารกับเขาไม่ได้แล้วด้วย”
ผมได้แต่ถอนหายใจจนไอ้ภัทรมันลากผมมาคุยในห้องทำงานเพื่อหาสาเหตุที่จู่ๆ ดวงวิญญาณถึงได้อาฆาตขนาดนี้ จนมันเห็นรอยที่คอผม นั่นแหละคงเป็นสาเหตุละมั้ง
“สรุปมึงกับคุณลิสา?”
“อืม กูชอบเขา รักเลยแหละกูว่ากูกับเขาน่าจะมีอะไรเกี่ยวโยงกันมา”
“เฮ้ออ แล้วจะทำยังไงต่อดีวะแบบนี้แม่งเอาถึงตายแน่ ทำบุญบ้านไหมเผื่อมันจะดีขึ้น”
“กูก็คิดอยู่แต่ไว้รอคุยกับคุณลิสาก่อนดีกว่า”
ผมเดินกลับขึ้นมาบนห้องตอนนี้
