“ยังไงกันแน่” เขากระซิบเสียงหอบข้างริมฝีปากหวานล้ำ “ถ้าจูบไม่เป็น ทำไมเธออมให้ฉันได้เก่งขนาดนั้นล่ะวิปครีม”
ดวงตาคมกล้ามองสบตาสาวน้อยอย่างสงสัย เห็นเธอกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ ก่อนเอ่ยถามอย่างกล้าหาญชาญชัย
“เก่งเหรอคะ หนูทำเก่งจริงๆ เหรอคะ” วนิดากะพริบตาปริบๆ “ถ้าอย่างนั้นหนูจะทำให้อีก คุณปราบถอดกางเกงสิคะ”
ร่างระหงพยายามดันตัวเองลุกมาคร่อมเขาบ้าง แต่กองปราบไม่ยอม เขากดร่างเธอไว้ เลื่อนลูบไปทั่วพวงแก้มอย่างหลงใหล เหงื่อเม็ดเล็กๆ ที่ผุดพรายยิ่งทำให้เธอเซ็กซี่น่าหม่ำ แต่พอไม่มั่นใจแล้วว่าเธอเจนสนามจริงๆ อย่างที่เขาคิด กองปราบก็อยากจะทะนุถนอมร่างกายบอบบางอวบอัดเฉพาะส่วนไว้มากกว่าโจนจ้วงใส่เธออย่างบ้าระห่ำแบบที่เขาคิดจะทำตอนแรก
ถ้าเธอ ‘เคย’ ทำแบบนั้นมันก็เร้าใจกันทั้งสองฝ่าย
แต่ถ้าเธอ ‘ไม่เคย’ จริงๆ เล่า เขาต้องรับผิดชอบประสบการณ์ครั้งแรกไม่ให้เธอเจ็บ ไม่ให้เธอกลัวดีกว่าไหม
วนิดามองเขาหน้าซื่อ
