Vipa Chapter 9 พ่นพิษใส่ปาก
1310 คำ
วิภาไม่รอช้า เธอแลบลิ้นเลียซอกคอเขา ก่อนไล่ลิ้นนุ่มร้อนผ่าวลงมาถึงป้านหัวนมสีน้ำตาลเข้ม มือน้อยลูบไล้ไปทั่ว ปากสีแดงก็อ้าออกรับหัวนมชายหนุ่มไว้
เธอเริ่มดูดหัวนมเขาอย่างเย้ายวน ส่งเสียงจ๊วบ...จ๊วบ...นพวินทร์ก้มมอง เห็นแพขนตาปลอมยาวเฟื้อย ทาทับด้วยอายไลเนอร์ราคาแพง แก้มแดงด้วยบลัชออน และริมฝีปากสีแดงสดด้วยลิปสติกแล้ว ก็ยิ่งแข็งขึงจนแทบปริออกมาจากเป้ากางเกง
วิภาแต่งหน้าเก่ง และนพวินทร์ชอบผู้หญิงแต่งหน้าจัดอยู่แล้วต่างจากพิริมาที่มักแต่งอ่อนๆ จืดๆ เขาหลงลืมเรื่องพวกนี้ไปได้อย่างไรนะ
ขาแข็งกำยำขยับขึ้นลง มือใหญ่จับสะโพกหญิงสาวให้ถูไถกับต้นขา วิภาถึงกับคราง กลางตัวเต้นกระตุก อยากกระสันที่จะกลืนกินบางสิ่งที่ชอบมุดเข้ามุดออกกลางตัวเธอเหลือแสน!
“อะ อา” วิภาแหงนหน้าคราง มือน้อยทาเล็บสีแดงจับบ่าเขาไว้มั่น ขณะขยับกลางร่างกับท่อนขาของเขาอย่างเสียวสวาท “อูย... พี่นพขา พี่ชายขาาา”
นพวินทร์รับรู้ได้ถึงน้ำเหนียวที่เปรอะเปื้อนออกมาถึงต้นขาภายใต้กางเกงขายาว หญิงสาวเร่งเร้ารัญจวน จนเขาอดไม่ได้ที่จะเลิกกระโปรงพลีททางด้านหลังขึ้น เพื่อจับหมับ! ลงยังสะโพกงอนงามที่กำลังเลื่อนเข้าเลื่อนออกอย่างคลั่งไคล้หลงใหล
หน้าอกหน้าใจเธอเด้งอยู่ใต้เสื้อนักศึกษา นพวินทร์จับมันฉีกแคว่ก! จนกระดุมกระเด็นกระดอน เผยให้เห็นทรวงอกใต้บราเซียลูกไม้สีขาวเด้งออกมาเย้ายวนตา ชายหนุ่มก้มลงเลีย ลิ้นสากๆ ร้อนๆ และลีลาเด็ดขาดของเขายิ่งทำให้เธอโลดลิ่วในดงกามอย่างร่านใจ!
“อูว ผัวขา” วิภาเร่งจังหวะจนเกิดเสียงน้ำกระฉอกดังแจะแจะแจะ “จะเสร็จแล้วค่ะ! อูว อูววววส์! อ๊า!” หญิงสาวครางลั่น กระตุกหฤหรรษ์ ก่อนซวนซบชายหนุ่มอย่างแสนสุขี
“คนดีของวิ” เธอหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ “คราวหนี้ถึงตาวิทำให้พี่ชายบ้างแล้วค่ะทูนหัว”
หญิงสาวลงจากท่อนขาน่าพิศวาส และเขาวางเท้าลงพื้นแล้ว วิภาก็ถอดกางเกงชายหนุ่มออกจนล่อนจ้อน เธอจับแก่นกายใหญ่ยักษ์ขึ้นมาดอมดม ชื่นชอบกลิ่นคาวเฉพาะตัวของเขา ก่อนนำมาแนบแก้ม ถูไถใฝ่ฝัน คิดถึงดุ้นเอ็นสมบูรณ์แบบดุ้นนี้เหลือเกิน
เธออ้าปากออก อมเขาไว้จนสุดโคน นพวินทร์ถึงกับเบ้หน้าเสียดเสียวปนทรมาน แค่ชั่วอึดใจ เขาก็พ่นพิษใส่เธอเต็มปาก!
จ๊วบ จ๊วบ...
วิภาดูดกลืนอย่างไม่รังเกียจ ก่อนเลียไปโดยรอบอีกครั้งเพื่อกระตุ้นให้เขากลับมาแข็งขึง เธอรู้ดีว่านพวินทร์ไม่ใช่คนล่มปากอ่าว นี่คงตื่นเต้นที่จะได้เอากับเธอมากละสิ เดี๋ยวเถอะ เธอจะจัดให้อย่างสาสมใจ!
บ๊วบบ๊วบบ๊วบ!
“อื้อ!” ชายหนุ่มขยุ้มผม แหงนหน้าหลับตา อา! ริมฝีปากนี้เองที่เขาแสนคิดถึง ไม่ว่าใครก็โม้คได้ไม่เสียวเท่าวิภาเลยสักคน! “โอ อา... ซี๊ดดด เด็ดเหมือนเดิมเลยหนูจ๋า”
ความเสียวสวาททำให้เขากลับมาเรียกหญิงสาวด้วยสรรพนามเดิมๆ แต่เพิ่มเติมคือตอนนี้หน้าอกเธอไซส์ยักษ์ ถูไถขาเขาจนแทบปริระเบิดอีกหน
“อูว อูว โอ!” นพวินทร์จับศีรษะหญิงสาวมั่น ก่อนกระแทกกระทั้นเด้าเอวเข้าไปด้วยพละกำลังมหาศาล! วิภาหยุดนิ่งรองรับอารมณ์ของเขาอย่างเข้าขากัน กระทั่งชายหนุ่มดึงเอ็นแข็งออก เกิดเสียงดัง !บ๊วบ! เขา พ่นพิษใส่หญิงสาวอีกครั้ง
“อา...”
วิภาหลับตาอ้าปากรับ จนน้ำขาวขุ่นเปรอะไปหมด
“ได้เวลามันส์กันแล้วที่รัก” ชายหนุ่มกระชากตัวเธอขึ้น เอ็นแข็งขึงขึ้นอีกครั้งอย่างอัตโนมัติ เขาอยากกระแทกกระทั้น มุดเข้าออกร่างเธออย่างเหลือแสน!
และแทบทนต่อไม่ไหวแม้สักวินาทีเดียว
ทว่า...
ก๊อกๆ
“คุณนพคะคุณนพ คุณพริ้มมาค่ะ ตอนนี้กำลังขึ้นลิฟต์มาแล้วค่ะ!”
พิริมาพบสามีตีทะเบียนหมาดๆ ของตนเองที่หน้าห้องทำงาน เขากำลังก้มลงคุยกับชลิตาอยู่ ดูเหมือนจะยุ่งมาก
“พี่นพ” หญิงสาวเดินเข้าไปหา และสามีของเธอดูจะประหลาดใจอย่างที่สุด เขายิ้มกว้างกว่าเคย
“อ้าว! มาได้ไงจ๊ะพริ้ม”
หญิงสาวหันมองชลิตาแล้วก็มองไปยังโต๊ะอีกตัวหนึ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เธอมีเรื่องจะคุยกับเขา แต่ก็ไม่สะดวกจะพูดต่อหน้าเลขา แล้วนี่อะไร ทำไมเขาต้องพันผ้าพันคอด้วยนะ
“ผ้านี่อะไรคะ”
“อ้อ พี่ไม่ค่อยสบายน่ะจ้ะ” ชายหนุ่มแสร้งไอ “คงเหนื่อยกับงานแต่งเมื่อวาน ลิต้าเลยให้ยืมผ้าพันคอนี่ก็ดีขึ้นนะ พริ้มล่ะจ๊ะ เหนื่อยมั้ย มานี่มา เราไปนั่งคุยกันที่คอฟฟีช้อปข้างล่างเถอะ ตั้งแต่เช้าพี่ยังไม่ได้กาแฟสักแก้วเลย”
ชายหนุ่มประคองภรรยาออกจากหน้าห้องไปไม่นาน วิภาที่เพิ่งเช็ดเนื้อเช็ดตัวด้วยกระดาษทิชชูและเก็บกระดุมมาคล้องติดกันเหมือนเดิมเสร็จก็นวยนาดออกจากห้องมานั่งที่เก้าอี้ของตน
หญิงสาวทำท่าเช็ดริมฝีปากอีกครั้ง พร้อมเหล่มองชลิตาอย่างผู้ชนะ จนเลขาสาวแอบกำมือแน่น
อวดดีนัก อย่าให้ถึงทีกูบ้างแล้วกัน อีวิภา!
“พริ้มจะมาขอโทษพี่นพค่ะ”
พิริมาเอ่ยอย่างรู้สึกผิด หลังชวนสามีเข้ามานั่งที่โต๊ะในสุดริมหน้าต่างเพื่อให้ห่างจากคนอื่นๆ แม้จะมาเพื่อขอโทษ แต่เธอก็ไม่อยากให้ใครเห็นว่าคนอย่างพิริมา อ่อนข้อให้สามี!
“พริ้มทำหน้าที่ภรรยาบกพร่องเอง... เรื่องเมื่อเช้าพริ้มต้องขอโทษจริงๆ แล้วก็...เรื่องฮันนีมูน เราไปกันคืนนี้เลยก็ได้นะคะ พี่นพอยากไปไหน พริ้มแคนเซิลมัลดีฟส์ไปแล้ว มีประเทศอื่นที่พี่นพอยากไปหรือเปล่า”
แม้จะดีใจที่ภรรยาเข้าใจ แต่แก่นกายเขายังแข็งตึงอยู่ใต้กางเกง และใจพะวงถึงแต่ดอกไม้งามที่ยังไม่ได้สอดเสียบเมื่อกี้นี้ ไม่ได้! ถ้ายังไม่ได้เอากับวิภาอีกครั้ง เขาจะไม่ยอมไปฮันนีมูนเด็ดขาด
“พี่ยุ่งเสียด้วยสิช่วงนี้” นพวินทร์โกหก “เพิ่งรับเด็กฝึกงานมาใหม่ด้วย วิภาไงจ๊ะ เพื่อนรุ่นน้องของพริ้มที่มางานแต่งเราเมื่อคืน เขามาขอฝึกงานที่นี่ พี่เห็นว่าเป็นพรรคพวกกันเองเลยอนุญาตให้ช่วยงานลิต้า”
“อ๋อ โต๊ะนั้นนั่นเอง” พิริมายิ้มกว้าง “ถ้าอย่างนั้นเอาไว้ชวนวิไปกินข้าวบ้านเราบ้างนะคะ”
“เย็นนี้เลยดีไหมคะพี่พริ้ม”
เสียงหวานจากทางด้านหลังทำให้พิริมาหันมองไป เห็นวิภาถือแก้วกาแฟร้อนอยู่ในมือ
“ขอโทษที่บังเอิญได้ยินนะคะ วิมาซื้อกาแฟให้พี่ลิต้าค่ะ” เธอโกหก เธอแอบฟังจากในห้องรู้ว่าพวกเขาจะมาที่นี่ต่างหากเลยตามมา! “วิเองก็เสียคุณพ่อคุณแม่ไปหมดแล้ว กินข้าวเย็นคนเดียวทุกวัน เหงามากเลยค่ะ”
น้ำตาเธอร่วงเผาะอย่างสั่งได้ จนพิริมาสงสารจับจิตจับใจ
“โถ ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้วินั่งรถไปกับพี่นพนะ เดี๋ยวพี่จะทำกับข้าวมื้อพิเศษให้กินเองจ้ะ”
นพวินทร์แอบยิ้มในใจ นั่งรถไปกับเขาหรือ... ได้! เขาจะส่งให้วิภาถึงสวรรค์ชั้นฟ้าเลยทีเดียว!
- ผู้เขียน
