เลลีอากลับมาที่ห้องพักของเธอ เธอสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ
เลลีอาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วปีนขึ้นไปนอนบนเตียง เธอดับไฟในห้องทั้งหมด จนเหลือเพียงแค่ตะเกียงที่หัวเตียง เลลีอาดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม คืนนี้อากาศช่างหนาวเย็น
เธอรอคอย…..อีธานอย่างใจเย็น……
มีรอยยุบบนที่นอนพร้อมกับมือปริศนาดึงเธอไปกอด ร่างปริศนานั้นก้มลงหอมผมเธอเบาๆ
“เจ้าดู…..ไม่แปลกใจ?”
เลลีอาลืมตาขึ้นมามองไปที่อีธาน เธอไม่ได้ขัดขืนสัมผัสของเขา เขาส่งยิ้มให้เธอก่อนจะยกมือขึ้นมาปิดตาเลลีลา
เธอลืมตาอีกทีก็มาอยู่ที่ปราสาทของอีธาน
กลิ่นน้ำหอม….ที่เธอเคยใช้
อีธานอุ้มเธอไปวางไว้บนเตียงอย่างเบามือ เขาก้มลงถอดรองเท้าให้เธอ พร้อมกับพาเธอนอนลง
อีธานดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเลลีอา…เขานั่งลงข้างๆ เตียง
“เจ้า…หิวไหม”
เลลีอามองไปที่อีธาน….
“ทำไม…ถึงทำเช่นนี้อีธาน….”
“ข้า…..ผิดไปแล้ว”
มือที่สั่นเทาของอีธานยื่นไปจับมือของเลลีอา
“ได้โปรดขอโอกาสให้ข้าอีก….ส
