เลออนนั่งอยู่บนเก้าอี้ เขายกมือขึ้นมาเท้าคางอย่างเบื่อหน่าย เบื้องหน้าเขาคือ วิเวียน ที่กำลังร้องไห้อย่างหนัก
สตรีตรงหน้ามาสารภาพต่อเขา ว่าอีธานมาที่โบสถ์ และเสนอข้อแลกเปลี่ยนให้ส่งเลลีอาไปเพื่อที่จะให้แดนเนียลกลับมา….ทว่าผ่านมาหนึ่งวันแล้วหลังจากที่เลลีอาจากไป ก็ยังไม่มีวี่แววของแดนเนียล
เลออนรู้สึกว่าเขากำลังโมโห…และเดือดดาลเป็นอย่างมาก
หากแดนเนียลกลับมา…สตรีผู้นี้คงไม่แบกหน้ามาหาเขา….
เธอช่างกล้าส่งน้องสาวไปให้คนที่ทำร้ายน้องสาวของเธอจนตาย เเกรนด์ดัชเชสริเวียธานพอทราบข่าวก็ตบหน้าวิเวียนไปทีหนึ่งก่อนจะเป็นลมล้มพับไป
เลออนเหลือบมองจดหมายลากลับบ้านของเลลีอา เขาเอื้อมมือไปหยิบมาขยำทิ้ง ยังจะเจ้าเด็กเจสที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยนั่นอีก
เด็กทั้งสองคนนี่!!….กำลังคิดทำอะไรอยู่ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ถึงไม่มาบอกเขา
ดี…ดียิ่ง…เลลีอาก็เลือกจะไม่มาบอกเขา เลือกจะแก้ปัญหากันเอง
“ท่านเลออนครับ…เราจะ
