เจส…เขาขี่มาอย่างไม่หยุดพักหนึ่งคืนเต็มๆ เพื่อรีบเร่งให้ถึงพระราชวัง
เขารู้ดีว่าเลลีอาและท่านอาจารย์ฝากความหวังไว้กับเขา
ไม่ว่ายังไง ต้องเอาองครักษ์ของวังหลวงไปช่วยให้ได้!!!
“องค์ชายเจสขอเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิครับ….”
องครักษ์ส่วนตัวขององค์รัชทายาทมารายงาน องค์รัชทายาทอีสเลย์แสยะยิ้ม
“ไปขัดขวาง…อย่าให้มันเข้าเฝ้าเสด็จพ่อได้”
องครักษ์ผู้นั้นยกยิ้มให้องค์รัชทายาทอีสเลย์ เขาสั่งทหารรักษาพระราชวังทันทีว่าห้ามองค์ชายเจสเข้ามาด้านในพระราชวัง
“ขออภัยครับ องค์จักรพรรดิไม่ให้เข้าพบครับ”
เจส….เขาคาดการไว้อยู่แล้ว…..ว่าการมาที่นี่ องค์รัชทายาทต้องลงมือแกล้งเขาแน่นอน แต่ทว่าเขายังคงยืนอยู่เช่นนั้น ขาทั้งสองข้างไม่ยอมขยับไปไหน เขาไม่สามารถก้าวขาทั้งสองข้างนี้ถอยหลังกลับไปได้
…..บนบ่าของเขาแบกความหวังของเลลีอาและท่านอาจารย์ไว้……
ถ้าเขาถอยหลังกลับไป…..เขาก็จะเป็นไอ้คนขี้แพ้ต่อไปเรื่อยๆ เขาจะไม่มี
