“ร้านนี้เลยค่ะ จอดหน้าร้านได้เลย” หมอเนเน่ชี้ให้หมอกดู ชายหนุ่มเลี้ยวหัวรถเข้าไปจอดสนิท
หนุ่มสาวที่เป็นแฟนกันรีบลงจากรถจับมือกันกะหนุงกะหนิง
แต่แม่ดาราสาวพอเห็นคนนั่งอยู่เต็มร้าน รีบหยิบแป้งตลับในกระเป๋าขึ้นมาดูว่าใบหน้าของเธออยู่ในสภาพไหน ก่อนจะฉีกยิ้มให้กับตัวเอง เพราะเป็นความเคยชินว่ายิ้มแบบไหนจะสวย
“เฮ้อ...” หมอกแกล้งถอนหายใจเสียงดัง
“จะสวยไปอวดใครครับคุณหน้อยแน่ ไหนว่าหิว” หมอกต้องรอให้เธอลงจากรถก่อนเพราะเขาต้องล็อกรถ
“ไม่ได้สวยให้นายดูแล้วกันน่ะ” เธอพูดพลางยิงฟันใส่เขาอย่างมันเขี้ยว ไม่รู้ทำไมอารมณ์เสียทุกทีที่อยู่หน้านายคนนี้
‘เกลียดสายตาที่มองเราแบบนี้จริงๆ น่าจะเอานิ้วทิ่มลูกตานัก’ หญิงสาวนึกแต่ก็ไม่ได้ทำอะไร รีบเก็บตลับแป้งลงกระเป๋า แล้วเปิดประตูลงรถไป
“หยิ่งให้ตลอดนะครับคนสวย คืนนั้นยังวิ่งแจ้นมาขอนอนกับเขาด้วย” เขาพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วเดินตามเธอเข้าไปในร้าน
หลังจา
