“ไม่มีอะไรค่ะ พอดีรูดซิปไปโดนเนื้อเข้า ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วค่ะ” เธอรีบตอบอย่างลนลาน กลัวว่าคนข้างนอกจะเข้ามา
รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นบนเรียวปาก เขาก้มใบหน้าลงกับแผ่นหลังขาวเนียน ดูดผิวอ่อนจนมันขึ้นรอยแดงเป็นจ้ำก่อนขยับตัวออกห่าง ถอดถอนนิ้วออกจากร่องสวาทที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำลื่นใส ตวัดปลายลิ้นลิ้มเลียหยาดน้ำใสที่ชโลมปลายนิ้วพร้อมกับสบตาอีกฝ่ายนิ่ง ลำคอของเธอแห้งผากยิ่งกว่าเดิม ใบหน้าหวานแดงก่ำด้วยความเขินอาย ช่องทางคับแคบวูบโหวงภายในกระตุกตุบๆ เหมือนอยากได้อะไรอย่างมาเติมเต็ม รู้สึกเกลียดร่างกายตัวเองที่ไม่รักดี แต่ที่น่าอายเป็นที่สุดคือเธอกลับรู้สึกเสียดายขึ้นมา เกือบเสร็จแต่ไม่เสร็จมันสร้างความทรมานให้ร่างกายอย่างบอกไม่ถูก
เด็กวายร้ายนี่จงใจกลั่นแกล้งเธอชัดๆ มนินพัทธ์จ้องเขาด้วยสายตากรุ่นโกรธ
“หึ เอาชุดนั้นมาลองสิ ชักช้าเดี๋ยวพนักงานก็สงสัยหรอก”
เขามองไปยังชุดสีดำที่แขวนบนราว หยิบมันยื่นส่
